Perverted By Language is een Brussels quintet dat het bewijs levert dat post-punk nog steeds actueel is, en ook belang heeft in vele harten en oren. Er zijn weinig bands die zich tegelijkertijd zo accuraat als mysterieus kunnen voorstellen. Hetzelfde geldt voor de groepsnaam: “Perverted By Language”. Manchester cult band The Fall bracht in 1983 immers een LP uit onder die naam. Toch hoor je in het repertoire van “Perverted By Language” de invloed van zo ongeveer elke invloedrijke Manchester band uit de jaren 80…behalve dan deze van Mark E. Smith’s The Fall.
Ze openden ooit voor ChameleonsVox en spelen nog steeds donkere pompende baslijnen, pittige sprankelende en heldere gitaren, gedreven slagwerk en donkere zangpartijen. Werkelijk alles wat de echte zwartjas wil.
En OK, ze spelen inderdaad muziek die heel erg geïnspireerd is door de jaren 80, maar ze weten er toch wel een hedendaagse twist aan te geven zodat het boeiend blijft om hun muziek te beluisteren.
Deze band is zo een beetje een internationaal combo met als uitvalsbasis Brussel.
Ronan Collot is gitarist en Elise Boénnec is bassiste. Beiden zijn afkomstig uit het Franse Bretagne. Francesco Carlucci is de Italiaanse drummer en Jeremy Thomas is dan weer een Britse zanger. Guy Wilssens is ook gitarist en is in PBL dan weer de enige Belg.
Deze vijf sympathieke mensen hebben mekaar gevonden in hun liefde voor muziek, en dan voornamelijk deze van de (Noord-)Engelse bands waarvan we dan ook erg duidelijk de invloed in hun nummers horen. In dit geval denk ik dan vooral aan de lyrics van The Smiths, de stem en het donkere van Joy Division, heel erg de gitaren van The Chameleons en zelfs hier en daar meen ik invloeden van de Londense eighties band The Kitchens of Distinction te horen. Voor vergelijkingen met meer modernere bands dienen we te denken in de richting van Editors en Interpol.
Gitarist Ronan en frontman en zanger Jeremy (Jez voor de vrienden) zijn de band gestart in 2007, en werden nadien aangevuld door de overige leden. De meeste nummers die ze spelen bestaan reeds vele jaren, maar werden eigenlijk enkel live gespeeld. N.a.v enkele optredens was er op het internet een bootleg te vinden met de naam “Live At Soirées Cerises”, alsook een officiële bootleg die werd opgenomen tijdens de Dark Entries Night onder de titel “Live at the Kinky Star, Ghent, 29th april 2011”. Pas zeer recent werd er op 13 oktober 2014 eindelijk een eerste full CD uitgebracht met de naam “Boxers”. Deze kreeg heel erg lovende kritieken en werd bovendien terecht vorig jaar nog door een aantal webzines verkozen tot “Best Album”.
Ook tijdens het optreden in “La Zone” te Luik bracht deze band vanavond een aaneenschakeling van bijzonder aangename en boeiende nummers te berde. Er werden niet alleen de hits uit het debuutalbum gespeeld. Ook een aantal nieuwe nummers (o.a het geweldige “Anti Love Song”) die nog dienen te verschijnen op hun tweede CD (gepland in voorjaar 2016) kwamen aan bod.
En om eerlijk te zijn, Jeremy kwam in de eerste 2 nummers aanvankelijk ietwat aarzelend op gang. Hij was op die momenten ook niet altijd 100% toonvast. Maar algauw bleek hij wél ingewerkt te zijn en naarmate het optreden vorderde steeds meer op zijn gemak, wat uiteraard alleen maar ten goede kwam aan de performance. Hij ontpopte zich tot een begenadigd zanger die met een warme donkere stem het aanwezige publiek kan bekoren. Helaas was de opkomst van datzelfde publiek vanavond onvoorzien en zeer onterecht eerder beperkt door het goede terrasjesweer en de voetbalmatch Wales-België.
Tijdens veel van hun nummers is de invloed van hun muzikale helden en erfenis te horen. Toch wil PBL daar geen kopij van zijn. Ze zeggen zelf: “Perverted by Language never set out to sound like anything or anyone in particular, just to explore the depths of our own psyche”. Ze maken dus wel degelijk hun eigen mix van de prikkels die hen hebben beïnvloed. En geloof me, dat doen ze uitermate goed en professioneel!
Zo brengen ze ons tijdens één en hetzelfde concert heerlijke melodische post-punk (“Lost for Words” met een uitstekende hooky-esque basgitaar en “The Box”), rauwe punk (“The Beach”), maar ook hier en daar zelfs Goth- (“Pewter Eyes”) en lichte metal-klanken (“Perverted by Language”).
En steeds is er die constante van energetische en duellerende gitaren, de monolithische bas, drums die niets ontzien en zich al eens durven opdringen, en zeker ook de heerlijke baritone stem van Jez die bij momenten doet denken aan een mix van Ian Curtis (Joy Division), Tom Smith (The Editors) en Peter Murphy (Bauhaus). Diezelfde stem was trouwens ook schitterend tijdens de tribute voor de onlangs overleden “Prince of Darkness” Christopher Lee in hun cover van Joy Division’s “New Dawn Fades”
De muziek is eerder donker en wordt vaak erg emotioneel gebracht, maar ze is toch nooit deprimerend dankzij o.a de explosieve introductie van de nummers, de geweldige gitaarorgieën en lyrics die geregeld op Morrissey-esque manier worden gebracht.
Tenslotte nog even het volgende: ik heb de laatste jaren nog maar zelden zo’n prachtige CD-hoes gezien als deze van “The Boxer” van PBL. We zien een technicolor vintage-foto van een jonge knaap met bokshandschoenen en een T-shirt van de Grand Prix op de Nürnbergring. De hoes doet me vaag denken aan de prachtige The Smiths LP-hoezen uit de jaren 80. Een gelijkaardige sfeer werd ook vanavond tijdens het optreden gebracht via foto-projectie, wat uiteraard opnieuw een meerwaarde betekende.
Als ik dan toch één punt van kritiek mag geven, dan is het wel het volgende: deze band berust zich veel teveel in het feit dat ze muziek maken voor een niche-publiek. Dat is naar mijn gevoel niet terecht en veel te bescheiden. Perverted By Language speelt boeiend genoeg om ontdekt te worden door een breder publiek. Ze hebben alles in zich om een grotere doelgroep aan te spreken.
MT – Luminous Dash
Perverted By Language is a Brussels quintet which provides us living proof that post-punk still matters and that this style of music clearly still has an interest in many hearts and ears. The band introduces itself simultaneously accurate and mysterious on their website and this duality even applies to its name “Perverted By Language”. Cult Manchester band The Fall released in 1983 an album with that title. Yet you can hear in PBL’s repertoire the influence of just about every influential Manchester band from the 80s … except those of Mark E. Smith ’s The Fall.
They once opened for ChameleonsVox and still play those dark pumping bass lines, sparkling and crystal clear guitar tunes, determined drums and dark vocals… everything we expect from this kind of music.
And OK, they actually play music that was obviously inspired by the ’80s, but they give an original contemporary twist to it to keep it interesting.
This band is a bit of an international combo with its headquarters in Brussels.
Guitarist Ronan Collot and bassist Elise Boénnec are both from the French Britanny. Francesco Carlucci is an Italian drummer and Jeremy Thomas is the band’s a British singer. Guitar player Guy Wilssens is PBL’s only Belgian member.
These five sympathetic people have found each other in their love for music, and especially those of the (Northern) English bands of which we definitely hear an influence in their songs. Indeed, hearing PBL reminds me of lyrics of The Smiths, the voice and darkness of Joy Division, very clearly the guitar sound of The Chameleons and even now and then I sense some influences from the London eighties band The Kitchens of Distinction. If you feel any need to compare with contemporary bands, you have to think of Editors and Interpol.
Guitarist Ronan and frontman/vocalist Jeremy (Jez to his friends) started the band in 2007 and were subsequently completed by the other members. Most of the songs they play exist for some years now, but were actually only played live . On account of some performances some bootlegs could be found on the Internet: “Live At Soirées Cerises” , as
well as an official bootleg which was recorded during the Dark Entries Night and is entitled “Live at the Kinky Star , Ghent, 29th April 2011” . Only very recently on October 13th 2014 PBL finally released their first full CD called “Boxers”. It received very favorable reviews and was also chosen by some webzines as “Best Album” .
During tonight’s gig at “La Zone” in Liege this band also performed a series of mesmerising and fascinating songs. Not only the hits from their debut album were played in La Zone, PBL also performed some of the new songs (including the awesome “Anti Love Song ‘) which are due to appear on their second CD (planned in spring 2016).
To be honest, frontman Jeremy initially started a bit hesitating. During the first 2 songs his voice wasn’t always 100% in tune. But pretty soon he was warmed up and more at ease, which of course only benefited his performance. Jez soon turned out to be a really gifted singer who can charm the audience with his warm and dark voice. Unfortunately, due to the sunny weather and and unforeseen football match Belgium-Wales, the turnout of the audience was rather limited. Nevertheless, Jeremy did his very best.
In many of their songs the influence of their musical heroes and heritage can be heard. Yet PBL are not willing to copy. They say: “Perverted by Language never set out to sound like anything or anyone in particular, just to explore the depths of our own psyche”. They indeed make their own mix of the incentives that have influenced them. And believe me…. they do it extremely well and professionally!
In just a single concert they treat us with delicious melodic post-punk (“Lost for Words” with excellent hooky-esque bass playing and “The Box”), raw punk (“The Beach”), and even once in a while some Goth- (“Pewter Eyes”) and metal sounds (“Perverted by Language”).
And there always is the constant presence of energetic and dueling guitars, a monolithic bass, intruding drums which spare nothing, and certainly the wonderful baritone voice of Jez reminiscent at times of a mix of Ian Curtis (Joy Division), Tom Smith (The Editors) and Peter Murphy (Bauhaus). That same voice was stunning during the tribute to the recently deceased “Prince of Darkness” Christopher Lee in their cover of Joy Division’s “New Dawn Fades”.
PBL’s music is rather dark and often very emotional, but still never depressing. This due to the often explosive release of the songs, their great guitar orgies and lyrics regularly brought in a Morrissey-esque style.
Finally, one more thing: in recent years I have rarely seen such a beautiful CD cover like that of “The Boxer” by PBL. It displays a technicolor vintage photograph of a young lad wearing boxing gloves and a T-shirt Grand Prix at the Nuremberg Ring. This cover reminds me vaguely of the wonderful The Smiths LP sleeves from the 80’s. A similar atmosphere was also raised during tonight’s performance via photo-projection of similar images, which gave the audience a nice extra.
If I still can give one criticism, then it must be the following: this band thinks too much they make music only for a niche audience. To me this is not quite right and far too modest. Songs by Perverted By Language are catchy enough to be discovered by a wider audience. They have everything to appeal to a much wider audience.
MT – Luminous Dash
