Train Blues, zo heet het eerste nummer dat Otsamo via de studio van de Scorpio Sessions de wereld instuurt. Meteen een titel die verwachtingen oproept: we zien beelden voor ons van groezelige houten keten in het diepe zuiden van de VS, waar roestige treinen je meevoeren naar een hopelijk beter leven. Verwachtingen die dit duo moeiteloos inlost, op instrumentaal vlak dan toch. De stem van zanger Sascha Heims brengt gewoon niet dezelfde weemoed voort als de perfect op elkaar afgestemde gitaar en drums, en weet ons daarom maar moeilijk te overtuigen.
Tweede inzending Tracing Steps laat de blues achter zich en sluipt voorzichtig richting jazz. Onverstoord geeft drummer Natan Goessens het tintelende ritme aan dat Sascha verder invult met zijn zachtjes huilende gitaar, waar hij in het slot nog een ontroerende solo uit tevoorschijn tovert. Een nummer als dit smeekt echter om een vocalist bij wie de melancholie van elke noot druipt, en die sfeer weet Sascha veel beter op te roepen met zijn snaren dan met zijn stem.
