Tekst: Sylvie Baelemans
Het was van 2013 geleden dat zanger-gitarist Brian Molko en bassist Stefan Olsdal de studio indoken. Deze keer als duo, want Steve Forrest (drummer) had hen in 2015 verlaten. Hun achtste album Never Let Me Go (release 25/03/2022) is opgenomen tussen 2019 en 2021, volop in de quarantaine periodes. 2022 is dan ook hun tourjaar om de nieuwe nummers te laten horen aan de diehard fans en nieuw publiek.
Op 25 juni stonden ze al op TW Classic 2022, dinsdag 8 november was het binnen te doen in het Sportpaleis Merksem.
Deadletter, jong muzikaal geweld uit Zuid-Londen, mocht met hun postpunkgeluid het publiek alvast opwarmen. Ze kregen hiervoor een half uur waarin ze met negen nummers hun tweejarig bestaan vastlegden. O.a. Fit for Work blijft qua performance kostelijk nazinderen.
Tijdens de pauze wordt er gevraagd geen opnames te maken van het concert. Placebo nodigt je uit het optreden hier en nu te beleven en niet te laten verstoren door de lichtgevende beeldschermen van de alomtegenwoordige gsm’s. Nochtans geven ze aan in Try Better Next Time “Somebody take a picture before it’s too late”. Tjah, deze keer niet dan.
Placebo geeft hun startschot met Forever Chemicals, tevens het eerste nummer waaraan Molko en Olsdal begonnen in de studio. De tekst is meerdere malen herschreven. “What it’s actually about, I think, is that it is up to the listener”, aldus de leadzanger. Dat kan je trouwens best doen bij de meeste van hun nummers, je eigen verhaal erin geven.
Je wordt direct meegezogen in hun decor. Vijf grote lichtgevende verschuivende panelen, die het visueel effect een extra boost geven. En Brian Molko toont het ganse optreden zijn arsenaal gitaren, bij elk nummer een andere ‘string’.
Het nieuwe album zit nog niet echt comfortabel bij het publiek. Hun uitgebrachte singles Beautiful James (september 2021), Surroundes by Spies (november 2021), Try Better Next Time (januari 2022) en Happy Birthday in the Sky (maart 2022) liggen al wel in de mond maar nog niet op de tong. Het is pas met het meebekkende For What It’s Worth dat het zittend publiek uit zijn stoel schiet. Vanaf dan behaagt Placebo (Latijns voor “Ik zal behagen”) het voltallige Sportpaleis.
We krijgen als extra o.a. twee geslaagde covers Shout (Tears for Fears) en Running Up That Hill (Kate Bush).
Wie kwam om live kennis te maken met het nieuwe album keert tevreden naar huis en terug, wie blijft teren op de oude bekende nummers zal nog moeten wachten op een ‘best of’ tour.
