“Wat doen jullie dan zoal op Paasmaandag?” Joan Wasserman vroeg het tot twee keer toe aan haar dankbare en uiterst aandachtige publiek in de Orangeriezaal van Le Botanique. Iemand had over ‘stew’, niet echt typisch Pasen dachten wij, uiteraard werden ook de chocolade Paaseitjes vermeld. Helemaal correct was natuurlijk het antwoord “een fantastisch concert van Joan As Police Woman bijwonen”. De Amerikaanse wist dat te waarderen en schonk ons haar gulle lach. De zangeres vond het publiek en de zaal ‘awesome’. Wij kaatsen die term maar al te graag terug op haar sterke performance op maandagavond 2 april 2018 in de Botanique!
Het Leuvense And Then Came Fall was medeplichtig aan een bijzonder geslaagde avond waar mooie damesstemmen de hoofdrol speelden. Vooraleer Joan Wasser dat deed mocht Annelies Tanghe het publiek in vervoering brengen met haar prachtig stemgeluid. Het zelf getitelde debuutalbum is precies twee maand oud, wist Annelies ons te vertellen.
Dat dat een fijn plaatje werd, kun je elders op Luminous Dash lezen, dat de liedjes van Annelies Tanghe en Sam Pieter Janssens er ook staan live, mochten we maandag ervaren. De compacte en intimistische composities van And Then Came Fall laten zich het beste genieten, in absolute rust, bijvoorbeeld vanuit je luie zetel met alle lichten uit, zodat je je volledig kunt laten betoveren. Niet evident dus om dit voor een staand publiek te doen zou je denken. En toch: het kostte het duo niet de minste moeite om de zaal volledig mee te hebben met hun frêle kleine liedjes. We onthouden vooral een prachtig Mirror waarbij Annelies een kort sing-a-long momentje tot stand bracht, en ook de knappe single Biggest Enemy zat in de veel te korte set. En laten we toch ook de geslaagde cover van Paul Youngs Love Of The Common People niet onvermeld.
Rond de klok van negen was het tijd voor de date met onze favoriete politievrouw. Joan Wasser liet ons nog een kleine tien minuten wachten maar toen wandelden de bandleden het podium op met Wasser als laatste. De zangeres ging achter een van de drie keyboards staan en gromde iets haast dierlijks door de microfoon. “Don’t Worry, I’m just checking!” stelde ze ons gerust en de set werd krachtig gestart met Wonderful, een van de nieuwe songs uit Damned Devotion, het nieuwste album van Joan As Police Woman, dat rijkelijk vertegenwoordigd was in de set. Met dus ook Warning Bell, Tell Me, Talk About It Later, de heerlijke title track, een beklijvend Valid Jagger, een subliem The Silence en het in falsetto gezongen, botergeil klinkende Steed ontbrak ook niet. Of hoe de politievrouw even Prince leek te zijn. Een prachtig en beklemmend Silly Me dat Joan solo op gitaar bracht, werd voor de bisronde opgespaard. Ja, zo goed als de hele nieuwe plaat kwam aan bod. Terecht want daarop haalt de zangeres werkelijk alles uit de kast. Ook in de goedgevulde Orangerie trok de zangeres maandagavond alle registers open.
Joan Wasser beschikt nog steeds over een fenomenaal stemgeluid, warm en zacht, hees, dan weer schel of in falsetto. De chanteuse etaleerde alle facetten van haar vocale kunnen ten volle en als dat kon ook tegelijkertijd. Ze gaf haar uitstekende begeleiders ook regelmatig een open doekje. Tussendoor maakte de zangeres graag tijd voor een woordje uitleg bij de liedjes of om wat te dollen met het publiek en ons te vertellen hoe ‘awesome’ we toch waren.
Behalve het sterke nieuwe werk werden we ook getrakteerd op toppers als Human Condition, natuurlijk Magic, en een ronduit fantastisch Eternal Flame, in fraai passend jazzy bluesy jasje.
Joan sloot af met een ongelooflijk sterke en lang uitgesponnen interpretatie van Kiss, van jawel, daar had je ‘His Royal Badness’ weer, Prince! Gebracht op een geheel ander tempo en volledig naar haar politiehand gezet, maar evengoed enorm funky en absoluut onweerstaanbaar. Of hoe Joan een dansende en kolkende zaal achterliet na een bijzonder geslaagde show. Dat ze er zelf ruimschoots van genoot, dat had ze ons al gezegd. En dat was ongetwijfeld gewoon ook waar, dat zag je gewoon. We kregen nog de opdracht om “de mensen in dat kleine dorpje in Frankrijk” in te lichten over de komst van Joan As Police Woman, de zangers doelde dan op Parijs, waar ze daags (03/04) nadien zou spelen.
