Home LiveFoto's ZLDR+LUIGI COLZATO Kortrijk, De Kreun (31/05/2024)

ZLDR+LUIGI COLZATO Kortrijk, De Kreun (31/05/2024)

by Björn Comhaire

Het was nog niet zo heel lang geleden dat we Luigi Colzato en ZLDR zagen tijdens de finale van Sound Track in Cactus Muziekcentrum, dus de doortocht van beide acts stond ons nog levendig voor. Benieuwd of we enige evolutie zouden gewaarworden tussen toen en nu?

Luigi Colzato © Björn Comhaire

Luigi Colzato mocht openen voor ZLDR en deed dat aanvankelijk voor een zo goed als lege De Kreun. Niet evident maar Colzato liet het zich (ogenschijnlijk) niet aan het hart komen en na het eerste nummer begon de zaal toch wat voller te lopen.

Het recept van ’s mans set bleef zo goed als ongewijzigd tegenover wat we van hem zagen in december en ook de nummers klonken ons bekend in de oren. Stevige, beukende drums, synthscapes en vooral de vervormde stem zijn zo’n beetje het handelsmerk van de eenmansband.

Het werkt, maar misschien net niet genoeg om langer dan 15-20 minuten te blijven boeien. Vooral het ontbreken van emotionaliteit in de vervormde keelklanken speelde het optreden parten. Colzato fluistert, brult, praat…. in de microfoon maar wat je te horen krijgt in de zaal klinkt min of meer altijd hetzelfde. Ook de lang aangehouden uithalen klinken na een tijdje toch wat déjà entendu.

Tegen het einde van de set ging Luigi vooraan het podium staan voor de grote finale wat de klik met het publiek zeker ten goede kwam. En toch bleef er die afstand bestaan, de synth-stem zat er voor veel tussen. Muziek is emotie en je een stukje blootgeven en dat zijn nu net twee zaken waarin de act van Colzato momenteel nog wat tekort schiet door de muur van afstandelijkheid die hij opbouwt. Afscheid nam Colzato met de gevleugelde woorden “Dankbaarheid is een begrip”, ondersteund door een fragment uit De Vier Seizoenen in de versie van Max Richter, dat vonden wij dan weer episch.

ZLDR © Björn Comhaire

Veel ombouwwerk was er niet tussen Colzato en de ZLDR en dus konden de gebroeders Thomas en Julien Jaquemain samen met dj en beatmaker Lennert Declercq zonder vertraging aan hun set beginnen. Dat het publiek vooral voor hen was afgezakt naar De Kreun werd snel duidelijk want de zaal liep nu goed vol.

Gehuld in een soort van zwart-wit pyjama-outfits, vlogen de heren erin met hun eigenste ‘anthem’ en themanummer Jacquemain uit hun eerste ep. Sfeer gezet, publiek mee, bam. Tijdens Wow-Baldadig mocht de 13-jarige Jonas ook even zijn ding komen doen. Sympathiek. Die jongen gaat dat moment nooit meer vergeten!

Hiphop is vooral veel show verkopen en dat hebben de ZLDR’ers zeer goed begrepen. De hardcore fanbase die zich pal in het midden, voor het podium had verzameld, hielp natuurlijk ook om de sfeer meteen op te drijven.

Wat Colzato ontbrak aan emotie en connectie, heeft ZLDR in overvloed.

Wat hen zo bijzonder maakt (naast de chemie tussen de broers) is het feit dat ze er geen enkele moeite mee hebben zich helemaal bloot te geven tegenover hun publiek. Niet evident, maar het werkt (therapeutisch?), of toch als het publiek mee wil. De hardcore fans zorgden gelukkig voor een veilige buffer.

Emotionele hoogtepunten vormden Adem en Rouw maar ook Ambi ging door op hetzelfde elan. Thomas en Julien doken regelmatig het publiek in en de act met de stoelen was misschien wat gekunsteld maar werkte wel, zeker met de foto van de ontbrekende derde broer op de achtergrond. Sterk.

Er moest en zou gemosht worden en ook het spelletje waarin het publiek van links naar rechts (en terug) door de zaal stormde was opnieuw succesvol, net zoals het meezing/meebrul moment tijdens Costa trouwens.

Ja, alle truken van de foor werden bovengehaald en ze werkten een voor een. Het zijn showmannen, de Jacquemains en dat is meteen ook hun grote kracht. Weinigen worden niet beroerd en ontroerd door hun eerlijkheid en oprechtheid. Julien steelt het meest de show terwijl broer Thomas een beetje het tegengewicht vormt voor de emotionaliteit van Julien.

De tweede ep komt eraan en zal ongetwijfeld even sterk zijn als de eerste. Heel benieuwd zijn we naar wat ZLDR nog voor ons in petto heeft en hoe ze het ervanaf brengen in een grotere zaal buiten de veilige haven die West-Vlaanderen toch vormt. Sowieso een band om in de gaten te houden!

Luigi Colzato: Facebook / Instagram
ZLDR: Facebook / Instagram

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More