Maru is volgens Wikipedia een bestuurslaag in Indonesië, Maru Maru daarentegen is de naam van de nieuwe band rond Nina Sampermans (Ravvel, Hooverphonic, Gjon’s Tears), gitarist Sebastian Leye (Portland, Delv!s, IBE, Noémie Wolfs, Slow Pilot, Noa Lee) en bassist Boris van Overschee (Portland, Delv!s, Noa Lee, Okon). Na twee prachtige singles verscheen deze week de debuutep In Kamera met alleen maar intieme, breekbare pareltjes om duimen en vinger bij af te likken. Wij waren dan ook enorm onder de indruk van Maru Maru.
Het trio kwam die prachtige ep voorstellen in café Zigzag in Antwerpen. Natuurlijk wilden we dat niet missen. We vroegen ons af of deze wondermooie songs ook live zo intens zouden binnenkomen.
Het kleine café was al goed gevuld met het materiaal van de muzikanten en toen moesten de fans er nog bij! Het resultaat was een drukke, maar gezellige en intieme sfeer die perfect paste bij de fragiele nummers van Maru Maru.
Live wordt de band live aangevuld met Nina Kortekaas (Noa Lee, The Radar Station…) die naast de Mellotrone ook de backings voor haar rekening nam. Al gauw bleek dat Maru Maru live even intens mooi klonk als op de plaat. Sebastian en Boris legden een prachtige basis die Sampermans subliem aanvulde met haar warme, mooie stem. Ook de samenzang tussen de twee Nina’s zorgde voor kippenvel, die twee knappe stemmen matchten intens mooi.
Met veel respect stond het talrijk toegestroomde publiek muisstil te luisteren naar de pareltjes die ze voorgeschoteld kregen. Niet zo evident in een goedgevuld café en tekenend voor het feit dat iedereen onder de indruk was van dit viertal. De volledige debuutep passeerde de revue en we kregen ook enkele voorproefjes uit de tweede ep waar Maru Maru al volop aan bezig is. De nieuwe tracks klonken iets meer jazzy maar nog steeds even ingetogen en verbluffend mooi.
Tijdens de bisronde speelden ze het nieuwe nummer Ruy’s Lullaby, het is een soort van hommage aan het Ardense dorpje Ruy waar een aantal nummers tot stand kwamen en waar het idee ontstond om met Maru Maru van start te gaan. De band brengt hun nummers dan ook uit bij hun eigen platenlabel Ruy Records.
Als afsluiter kregen we een cover van de Skeeter Davis klassieker The End Of The World waarbij Sampermans op het einde even niet kon volgen en een lachbui kreeg die zo aanstekelijk werkte dat ook Kortekaas in lachen uitbarstte. Mooi hoe het publiek het van hen overnam en de tekst meezong waarop de Nina’s toch nog konden inpikken en zo voor een prachtig a capella einde zorgden. Het leek afgesproken spel maar dat was het niet; het was een spontaan moment dat de sfeer van het optreden goed weergaf.
Wat Maru Maru in Antwerpen liet horen was magisch mooi en uniek, we kijken al uit naar het volgend concert van deze band.
