Voor wie het nog niet wist: Gaz Coombes bracht begin dit jaar zijn vierde soloplaat Turn The Car Around uit. En dat is weer een heel straf album! Toch kent de ex-Supergrass frontman solo niet hetzelfde succes als met zijn vroegere band, ook al zijn zijn songs nu meer de moeite waard dan wat hij vroeger met Supergrass afleverde. Hij is de Britpop ontgroeid en maakt nu meer gelaagde indierock. Alleen vergeet men die blijkbaar op de radio te draaien…
Gaz en band kwamen het album voorstellen in De Roma, een zaal die de Britse singer-songwriter blijkbaar niet gevuld krijgt. De organisatie sloot de zaal voor de helft af met doeken waardoor het een intiem optreden leek. De Brusselse Judith Williquet mocht de avond openen met haar solo-project Judith Kiddo. Ze bracht net haar debuutplaat uit die ze inblikte met Lucien Fraipont (Robbing Millions) en kwam die in Antwerpen voorstellen. Judith bracht drie muzikanten (waaronder Caitlin Talbut van Bluai en Blond op bas) mee.
We kregen aanstekelijke popsongs voorgeschoteld waarin we veel 80’s getinte elektropop hoorden, gemixt met New Yorkse new wave in de stijl van Devo en Talking Heads. Het geheel klonk erg catchy en dankzij de gitarist kregen de songs wat meer body. Kiddo stond geen vijf minuten stil op het podium en probeerde het publiek mee te krijgen in haar kleurrijke songs, helaas kwam hier zo goed als geen reactie op. Judith Kiddo heeft alles om door te breken, maar voor het iets oudere publiek dat gisteren in De Roma aanwezig was, leek het allemaal toch niet zo boeiend.
Een kleine twintig minuten later kregen we Gaz Coombes met zijn band. Gaz had een heel straffe vierkoppige band en drie backing zangeressen die ook de percussie voor hun rekening namen, bij. De drie dames lieten zich aanspreken als The Roxys en hadden zich gehuld in jurken met daarop de bekende Campbell soepblik print van Andy Warhol. Het album is ondertussen al twee maand uit maar Coombes en band gaven in januari enkel nog maar een paar promoshows in platenwinkels maar daarna niks meer. Het optreden in Antwerpen was dan ook eigenlijk de eerste officiële voorstelling van de nieuwe langspeler.
Het was er wel een beetje aan te merken dat het al even geleden was dat ze de set live speelden. Er vielen veel pauzes tussen de nummers en Gaz moest regelmatig aan zijn bandleden vragen welk nummer er volgde omdat hij de setlist niet kon lezen door zijn slechte zicht. Eens ze begonnen te spelen, was het er evenwel niet aan te horen dat de band een maand niet op het podium had gestaan. Wat er gespeeld werd klonk super strak en zo goed als perfect.
Bijna alle nummers van de nieuw plaat passeerden de revue en klonken live even intens en mooi als op de langspeler. De set werd aangevuld met een paar songs uit zijn vorige album World’s Strongest Man en nog een flink aantal nummers uit zijn tweede soloplaat Matador uit 2014. Niks uit het solodebuut Here Come The Bombs en ook geen songs uit het Supergrass-oeuvre maar wel de single Salamander die nooit op een album is verschenen.
Gaz was zijn publiek zeer dankbaar en bracht de nummers met veel overgave. Voor het showgedeelte zorgden The Roxys die bij elke song een kleine act hadden ingestudeerd. The Oakes bracht Coombes solo op piano samen met The Roxys die het nummer prachtig aanvulden. The Girl Who Fell To Earth en het bisnummer Matador bracht hij helemaal alleen met zijn akoestische gitaar. Heel intiem, heel puur.
De set werd stevig afgesloten met een vurige versie van Walk The Walk en het energieke English Rose (toevallig beide songs uit Matador).
Gaz Coombes bewees in De Roma nogmaals dat hij Supergrass niet nodig heeft. De man is door de jaren heen gerijpt tot een straffe songschrijver en performer met een eigen straf geluid. Wij kijken al uit naar zijn volgende passage aan ons land.
Judith Kiddo Facebook – Instagram
Gaz Coombes Facebook – Instagram
