Als er al één muziekliefhebber met organisatorische dadendrang rondloopt, dan zal het wel Ollie Bostoen zijn. Sinds een paar maanden heeft hij het territorium van concertplatform Scratch + Snuff geografisch uitgebreid tot aan het grensgebied tussen Drongen-Luchteren, Vinderhoute en Mariakerke. Donderdagavond stonden drie eigenzinnige maar ronduit boeiende bands van eigen bodem geposteerd op het gezellige podium van wat ooit Chez Choseken heette. De echte start van het Scratch + Snuff-kalenderjaar lokte veel volk naar de bunker. Wij zaten daar als late tiener nog tegen onze zin op de kerkbanken wat dus impliceert dat we ons katholieke terminologie kunnen veroorloven.
De artiestennaam van Benoit Monsieurs, de opener van de avond, heeft een religieuze ondertoon want Venediktos Tempelboom klinkt op papier al bezwerend, tijdloos en komisch. Benoit, we zullen hem hier vol eerbied als Venediktos aanspreken, nam in een flauwe witte spot plaats op een stoeltje, omringd door zijn pedaaltjes en een paar gitaren, getooid in zijn onafscheidelijke jaren ’80-trainingsvest en bijpassend petje. Natuurlijk maakte hij al indruk van bij de eerste noten die hij uit zijn 12-strings-gitaar puurde. Communiceren met het publiek stond niet op zijn planning maar wat er wel op stond is een showcase ‘betover een publiek met bedwelmende akkoorden op een Oosters klanktapijt’. Er schuilt niet zonder reden een tempel in zijn muzikale tuin.
![](https://luminousdash.be/wp-content/uploads/2025/01/Venediktus-Tempelboom1-1024x683.jpg)
We vonden een lange tijd dat Venediktos het potentieel had om Kim Thayil te doen vergeten in het gouden grungegeweld van zowat 30 jaar geleden. We hoorden een soort demo-versie van onuitgegeven Soundgarden-composities. Denk maar aan het nummer Half uit Superunknown en je komt al aardig in de buurt van de Oosterse branie die vervlochten zit in de hypnotiserende riffs. In een latere fase dachten we dan vooral aan een andere held, Lee Ranaldo, ook iemand die al Oosterse paden heeft bewandeld met ondermeer escapades in Marokko. Venediktos hield van zijn instrumenten die hij op een liefkozende manier omarmt tijdens het spel. Knap ook om te ervaren welke impact het gebruik van een snaarblokkerende strijkstok had op de klankkleur van zijn gitaaraanslagen. Benoit presenteerde zich als een grote Monsieurs.
![](https://luminousdash.be/wp-content/uploads/2025/01/Venediktus-Tempelboom3-1024x683.jpg)
Op papier stond Sam De Clercq als headliner geboekt, maar ze kwam als tweede aan de beurt als haar rustgevend alter-ego Félicette. We hoefden ons uiteraard niet te verwachten aan wild uitgebraakte ‘brorlappen’ van punkgeweld of een opgefokt partijtje altpop als een bonte jonkvrouw uit de stal der Bontridders. Al van bij Out There werd de Jess Ribeiro-kar getrokken. Heerlijke ongedwongen dartele gitaarakkoorden en een overtuigd zingende Sam lieten haar veelzijdigheid floreren. Ze was de enige artiest met gezongen teksten en werd nog eens geflankeerd door een bekend duo. Mathilde Luijten (bas) en Abel Ghekiere (gitaar en klarinet) van I’m The Hug waren haar fijne bandleden. I’m The Hug zagen we vorig jaar nog schitteren in het voorprogramma van Ivy Falls.
![](https://luminousdash.be/wp-content/uploads/2025/01/Felicette5-1024x683.jpg)
Sam is zo een beetje de Vlaamse Poppy want ook de Amerikaanse ziet er lief en onschuldig uit tot ze haar popnummers inwisselt voor een industriële gitaarmuur. Bij Félicette werden we een set lang ondergedompeld in lieflijke vrolijke akkoorden en heupwiegerij van de meest troostende soort. Na Space Between en het godzijdank (we zitten in een ex-kerkgebouw dus het mag) niet letterlijk te nemen I’m Leaving trakteerde het trio de concertgangers op een fluitconcert. Echt gebeurd! Mathilde, Sam en Abel zetten het ongestoord op een fluiten bij aanvang van Embarking Song. Eén van de heerlijke verstilde parels van de debuut-ep met de heldere titel EP1.
![](https://luminousdash.be/wp-content/uploads/2025/01/Felicette7-1024x683.jpg)
De liefdevolle sfeer werd naar een soort zenit gebracht toen Sam een cover aankondigde. Who’s Gonna Buy You Ribbons When I’m Gone, een traditioneel folknummer uit 1960 van Paul Clayton droeg ze op aan haar 93-jarige grootvader die bovendien in de zaal stond te genieten van de op zijn kleindochter overgezette muzikale genen. De ex-jazzdrummer woont in het Drongense en Sam hoopte dat ze een beetje van zijn virtuositeit in zich heeft. Geen aanwezige drukte op de twijfelknop. Pracht en praal kunnen vergankelijk zijn, van korte duur. Een beetje zoals deze set van Félicette. De kampvuurgitaarakkoorden van afsluiter Rabbit klonken als een bakje troost tijdens een avondje Duyster op de radio. “Turn the lights off, I’m coming in”. ‘Gefélicetteerd’ Sam.
![](https://luminousdash.be/wp-content/uploads/2025/01/Felicette9-1024x683.jpg)
Op letterlijke kousenvoeten kwam een zekere Lucas Schreel plaatsnemen op een stoeltje naast een versterker. Links van hem zat Casper Van De Velde verscholen in zijn drumkit. Samen vormen ze het duo Schreel Vandevelde en verwar hen niet met de mythische brandweerman Schele Vanderlinde. De drumstijl van Casper was behoorlijk entertainend en hij leek te drummen in een kunstschool en zijn drumstokken waren fijne penseeltjes waarmee hij tegendraadse klankkleuren aftekende op de neerslachtige nummers van kompaan Lucas. Deels ook tegendraads wegkijkend op een manier die heel onnatuurlijk oogde maar Lucas kweet zich uitstekend van zijn taak.
![](https://luminousdash.be/wp-content/uploads/2025/01/Schreel-Vanderlinde2-Lucas-Schreel-1024x683.jpg)
De nummers van het duo deden ons terugdenken aan een gesprek eerder deze week over Mark Kozelek. Hij komt op 24 april naar ons land met Sun Kil Moon maar hij leek er nu al te zijn want Schreel Vandevelde zou perfect passen in een ‘double bill’ context met zijn vroegere band Red House Painters. De “slow sadcore”-vibes dropen bijwijlen van het podium. Ook hier drukte het gebrek aan vocale ondersteuning de muzikale pret niet wat ons een heerlijk avondje opleverde met drie totaal verschillende bands die op de één of andere manier wonderwel bij elkaar pasten.
![](https://luminousdash.be/wp-content/uploads/2025/01/Schreel-Vanderlinde4-Casper-Van-De-Velde-1024x683.jpg)
instagram: FÉLICETTE