Home LiveFoto's DRIFTWD Antwerpen, Trix (06/10/2024)

DRIFTWD Antwerpen, Trix (06/10/2024)

by Hans Vermeulen

DRIFTWD is het geesteskind van Sam De Bock en Patricia Vanneste (Sohnarr, Hydrogen Sea). Hun debuut Only Fighters Left Behind verscheen evenwel onder DRIFTWOOD. Ondanks de naamwissel is de tweede worp In Need Of Music die net verscheen  even straf en even duister, mysterieus en avontuurlijk.

Het duo werkte samen met de Amerikaanse muzikanten: drummer/producer Joey Waronker (Atoms For Peace, R.E.M., Beck, Uitaïsta), bassist/gitarist Tim Lefebvre en saxofonist Donny McCasilin die beiden meewerkten aan het meesterwerk Black Star van David Bowie. Normaal bestaat DRIFTWD uit Artan Buleshkaj op gitaar, Steven Van Gelder op drums en Sander Verstraete op bas en keyboards, dus besloten Sam en Partricia op de releasetour van het nieuwe album de Belgische en Amerikaanse muzikanten mee te nemen.

DRIFTWD

Benieuwd wat dat live geeft met twee ritmesecties! DRIFTWD bezit sowieso een intens geluid, maar als achtkoppige band zou dat er best nog well intenser aan toe kunnen gaan. Dat bleek ook zo. Als intro kregen we eerst een stukje soundtrack via The Lamb van The Choir Of The Temple Church uit de film Nostalghia van Andrei Tarkovsky waarop een stem een tekst bracht die achter de band werd geprojecteerd. Daarop volgde het sfeervolle instrumentale I Am Weightless waarbij Sam De Bock op blote voeten de band bleek te dirigeren zodat de timing tussen de muzikanten perfect was. Beide drummers vulden elkaar goed aan zodat het geen overdosis ritmes tot gevolg had, maar wel één prachtig geheel.

JOEY WARONKER

Daarna werd het prachtige Child In The Water ingezet dat door Vanneste subliem werd gezongen zodat we spontaan moesten denken aan de breekbare songs van Lamb, maar door de aanvulling van McCaslin op zijn sax kreeg het nummer een avontuurlijk jazzy tintje. Bij Alfie nam De Bock de leadvocals voor zijn rekening met zijn donkere mysterieuze stem zodat het nummer een Tricky-vibe kreeg, en via de sax zelfs een sfeervol Blackstar sfeertje. Het prachtige Seeds Of Foreigen Grass is helaas niet terug te vinden op beide albums, maar kreeg wel een plaats op de setlist wat een ritmisch feest werd tussen de twee drummers met Vanneste die de track een speciaal tintje gaf met haar stem die door effecten werd bewerkt, terwijl Sam de backings voor zijn rekening nam.

In Need Of Music kreeg een speciale intro dankzij de viool van Patricia en de sax van Donny. Het nummer ademt een donker Massive Attack-sfeer uit, maar in het refrein kwam er toch wat licht bij zodat het een mooi evenwicht werd.

Morgane schreef Vanneste nadat ze had gehoord dat een dochter van haar vriendin op 2-jarige leeftijd net was overleden. Dit is dan ook prachtig ingetogen emotionele song die voor het nodige kippenvel zorgde. Het instrumentale Framework zou niet misstaan in het Sohnarr-oeuvre, het is dan ook zo’n gevoelig pareltje dat mooi aansluit bij het vorige nummer. Deze track ging vlotjes over naar het meer dansbare Land of Riots zodat een deel van publiek voorzichtig danspasjes inzette, net zoals bij het sublieme Counterattack (dat helaas ook niet op de albums is terug te vinden).

PATRICIA VANNESTE

TIM LEFEBVRE

Het vurige Look Who’s Talking (enkel als single uitgebracht) kreeg een speciale bewerking, dankzij de sax van McCaslin werd het nummer een kruising van Morphine en Taxi Wars, en dat smaakte wel lekker. Na deze energiebom was het tijd voor een rustpunt met het ingetogen Cyclic Growth waar Lefebvre en McCaslin even van het podium verdwenen. Bij Whiplash kwamen de twee muzikanten terug bij het gezelschap voor de duistere wall of sound mee kracht te geven. Zodat No Shadowplay heel donker klonk met af en toe subtiele dancevibes. Bonfire kreeg dankzij de bas van Lefebvre een zalige dubsfeer en werd de set afgesloten met het wondermooie The Sun Is Dead waarbij Sam en Patricia afwisselend de leadvocals voor hun rekening namen en het nummer een stevige outro kreeg met een vurige verbluffende sax solo.

SAM DE BOCK

Als bisnummer kregen we nog het ingetogen pareltje Erase waarbij Lefebvre de akoestische gitaarpartijen inspeelde en McCaslin alles subtiel opvulde met zijn sax. Een prachtig einde van een sublieme set.

Het is heel vreemd dat er in België geen één platenmaatschappij interesse had om de muziek van DRIFTWD uit te brengen terwijl drie topmuzikanten uit Amerika direct reageerden om samen met hen In Need Of Music op te nemen, zij merkten wel het talent op van deze band… Wij hopen alvast dat Sam en Patricia de moed niet laten zakken en prachtige muziek blijven maken zodat ze ons keer op keer kunnen raken met hun prachtige platen en concerten.

Op donderdag 10 oktober kan je DRIFTWD voor het laatst samen met de Amerikaanse muzikanten aan het werk zien in het Cultuurcentrum Hasselt.

DONNY MCCASLIN

DRIFTWD: instagramwebsite

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More