Tekst: Joan Lamers
Foto’s: Dirk Wouters
Veel hoeft er in de legendarische Hnita Jazz Club niet te gebeuren. De zaal an sich, in schitterend gerenoveerde status, ademt een rijke jazzgeschiedenis en dat voel je in al je vezels.
Dus lieten we de zaal en ook de groovy dj-set van Jimbo Jones op ons inwerken om ons de sombere realiteit der beleggingen en energiefacturen te doen vergeten.
Toen trad Compro Oro in het decor. Het Gentse jazzcollectief kwam ons zijn nieuwe lp voorstellen en zou ons meevoeren naar exotische muzikale oorden. Frontman vibrafonist Wim Segers zag ons blakend van genot en vroeg, volledig terecht, een applaus voor de unieke setting waarin we zo gelukzalig mochten toeven.
Met de opener The Lower 9th nam het vijftal ons mee naar de onfortuinlijk ondergelopen wijk in New Orleans tijdens de storm Katrina. Niet old school, maar opzwepend eigenzinnig Compro Oro’s. Met prominente vibrafoon van Wim Segers, aanstekelijke conga en percussie van Falk Schrauwen, elektrische bas van Matthias Debusschere, drum van Frederik Van den Berge.
Vandaar ging het op de klanken van Bart Vervaecks elektrische gitaar ergens richting Turkije met Karsilama. Bevreemdend. We zweefden in hogere sferen. Weg zorgen, weg stress.
Tot Segers ons met beide voeten terug op de grond smakte. Ter inleiding van Bitcoins verklaarde hij de term en titel van de nieuwe lp Buy the dip. Het is een gekende term bij beleggers die zegt dat je moet kopen als de koers van de cryptomunten laag staat. En wij maar denken dat ‘Compro Oro’ belegt in goud. Maar we nemen de tip mee.
10 dollar jeans jacket, een song uit de vorige langspeler, doet het kwik verder stijgen.
“Hoe zit het met de energie in de zaal”, vraagt de frontman. Lap, net nu we die energiefactuur even vergeten waren. Wat zijn ze nuchter, de nieuwe jongens van de jazz.
Maar ze zijn ook scherp en gedreven en nemen ons weer mee op de tonen van hun vibrafoon, elektrische gitaren, percussie en veel synths. Meer synths en elektronica dan voorheen door de invloed van producer Geoffrey Burton (Triggerfinger). Onder zijn leiding werd de nieuwe lp opgenomen in een kasteel in Melle.
Met Lament wordt de sfeer wat bluesy. Dan volgt een zelfverklaard stressmoment voor Segers. Met het volledig zelf gefloten Solstice hypnotiseert hij de voltallige club. Loepzuiver!
Nog uit het nieuwe album volgen een stevige, opzwepende Ben-Hur. Om in alle vrolijke luchtigheid af te sluiten met het haast poppy-klinkende Kayak.
Met die oorwurm en een beleggerstip keren we tevreden huiswaarts.
Compro Oro is eclectisch, dansbaar, opzwepend, grensverleggend, moeilijk te beschrijven en daarom beter zelf te ontdekken. Dat kan door op 8 december te kijken naar de Toots Sessies op Canvas.
