De Nederlandse band De Staat speelt zelden in België en de band is hier niet echt gekend. Nochtans bestaan ze al twaalf jaar en hebben ze in de loop van die tijd zes straffe studioalbums gemaakt. In hun thuisland en in onze buurlanden doen ze zonder probleem zalen vollopen, bij ons lukt het niet echt, ook al heeft dEUS ze ooit meegenomen in hun voorprogramma.
De Staat kan je niet vastpinnen op een bepaald genre, daarvoor is deze band te eigenzinnig en doen ze niet aan rages. Ze maken een soort van crossover van glamrock, dance en wereldmuziek en ze nemen daarbij niet altijd de gemakkelijkste weg zodat niet iedereen hun muziek kan appreciëren.
Een paar weken geleden brachten hun zesde studio album Bubble Gum uit. Een meesterwerkje waarop de band weer naar hartenlust experimenteert met klanken, effecten en genres. Daarom trekt de band uit Nijmegen terug op grote Europese tournee en die starten ze in ons land met drie concerten, in Hasselt, Kortrijk en Sint-Niklaas. Niet echt in de grote zalen dus.
Als voorprogramma voor de Belgische optredens mocht The Very Very Danger openen. Dit powertrio lijkt misschien wel weggelopen uit Disneyland, hun muziek is niet zo liefelijk als hun look. Hun songs zijn snedig brokken waarin we Black Sabbath rifs horen met een hoge dosis Ministry. In maart verschijnt hun debuut ep waarvan we een knap voorproefje kregen. Als de schijf klinkt zoals hun optredens dan gaat die volgens ons nog potten breken. De single Lite My Litah, die binnen een paar dagen verschijnt, komt binnen als een ferme knal in het gezicht waarvan je even moet bekomen. De set van The Very Very Danger in Sint-Niklaas was kort maar super krachtig.
Aangezien Sint-Niklaas niet zo ver van de Hollandse grens ligt, was de zaal naar het schijnt voor 70% gevuld met Nederlanders. Dat zegt veel over de reputatie van De Staat in hun thuisland maar ook over hoe de mensen hier naar de band kijken.
In De Casino hadden Torre Florim en co er in elk geval heel veel zin in. Ze brachten een intense show met veel power die het publiek constant kon boeien. Bijna alle nummers van Bubble Gum werden gespeeld aangevuld met Habibi uit hun debuut Wait For Evolution enPsycho Disco uit Machinery. Uit I_CON kregen we het aanstekelijke Input Source Select, All Is Dull en natuurlijk Witch Doctor met bijbehorende draaikolk in het publiek waar zanger Torre deze keer zelf niet aan deelnam. Natuurlijk werd het album O niet vergeten, daaruit speelden ze Peptalk, Help Yourself, Make The Call en Get On Screen.
Het viel ons op dat de nummers live nog intenser klonken dan op de plaat. Vooral door drummonster Tim Van Delft aangevuld met de fascinerende geluidsmuur die Rocco Hueting neerzette op de synths, de groovy basklanken van Jop Van Summeren en niet te vergeten de coole gitaarlicks van Vedran Mircetic. Plus de Master of Ceremony Torre Florim die iedereen meesleurt in de waanzin van De Staat.
De bisnummers kwamen allemaal uit hun laatste plaat met als hoogtepunt de single Kitty Kitty waar ze ook mee afsloten. We waren zwaar onder de indruk van de stomende set. Hopelijk mogen we deze Nederlandse band nog vaak bezig zien in ons land!
