Met de volgende zinnen nodigde Daan Stuyven ons uit om eens af te komen boven op een heuvel, in een tuin, in een witte ruime schuur:
“Het nieuwe album The Ride is eindelijk uit. Idyllische nonsens, baroque zehnzucht, elektronische romantiek. Ben er zelf potsierlijk fier op, maar nu wil ik het ook testen op de plek waarvoor het gemaakt is: het podium. En dat met onze onafscheidbare over getalenteerde 6-koppige band, voor het eerst sinds 3 jaar.
Op 30 november spelen we een allereerste try-out in m’n oude schuur, voor 222 man en een paardenkop.
X Daan”
Meer hadden uw dienaars niet nodig om er als fotograaf en bespreker heen te klimmen. En of het de moeite was?
Een nette wit geschilderde schuur met hoog dak met rustieke houten balken, gesierd met talrijke spiegelbollen, Daan zijn rood stalen ros en een bricolage met burolampen van Ikea boven je hoofd. Ondanks ieder warm gekleed was, werden er terrasverwarmers voorzien. Afstand houden dus, of het wordt nog puffen, ha!
Het podium in volle glorie, een kleine verbluffend goed klinkende set speakers en fraaie verlichting. Dit wordt niet zomaar een try out, dit wordt een top show!
Netjes gekleed verschijnt de band, met Daan in ’t pak met witte rolkraag trui, het is tenslotte koud, en zonnebril op de neus. Op gitaar met muts links op de voorgrond, Geoffrey Burton. Isolde Lasoen klimt achter haar drumstel. Jo Hermans brengt zijn trompet mee en verzorgt backing vocals. Toetsen masseren is voor Jeroen Swinnen, te herkennen aan zijn geweldige snor. Rechts van de drumster achterin: Jean-Francois Assy in het zwart gekleed, voor het betere basgitaar werk. Daan zet later zijn zonnebril af, scrollend op zijn iPad, op zoek naar zijn teksten, grapt hij.
Ze steken van wal met Western, een nummer dat als intro al snel aan een hit doet denken. Het publiek juicht onmiddellijk. Isolde reageert en lacht. De band heeft er zin in en het publiek niet anders. Woman & Children volgt. Eens het lied stopt zegt een koppel naast ons: “Oooh, het mooiste nummer van het album”.
We krijgen 16 Men. Eindeloos zingt de band 16 Men terwijl Daan de rest van de tekst voor zijn rekening neemt. De band staat echter wat luid vergeleken met Daan, we verstaan de tekst niet, een lesje voor de volgende keer. Zou dit nummer een klassieker worden op toekomstige live sets? Tel volgende keer eens hoe vaak de titel wordt gezongen. Pas nu merken we hoe vaak de rest van de band meezingt op Daan zijn nummers. Herken je Isolde’s stem in de mix?
We worden in de watten gelegd. Exes en Icon passeren de setlist, maar Daan zegt plagend dat ze toch wel écht het ganse album zullen brengen. Daar klaagt niemand om, daar kwamen we tenslotte voor! The Dancer komt voorbij, gevolgd door The Valley, Daans recente dip, of dat nu al dan niet een moeilijk setje gitaar akkoorden aan elkaar knopen is of wat anders laat hij in ’t midden. La Crise, een van onze persoonlijke favorieten, al wat ouder maar jammer genoeg nog steeds toepasselijk. Tenslotte Victory, zo komen we met drie nummers van in het dal tot de overwinning. Links achteraan schittert Jo door het V symbool met de vingers te brengen en de bijbehorende moves. Later motiveert hij om regelmatig de maat te klappen. Dat lukt het publiek niet met dat echte bierglas in de handen, maar in gedachten doen we volle bak mee! Mensen laten hun mobieltje al snel zakken, gedaan met foto’s en filmen, om te genieten van de show. Gelukkig maar.
Er volgt Be loved, High en Best days. De band verdwijnt vervolgens. Het publiek fluit en roept…
Niet veel later staan ze alle zes terug op post. Daan zegt hoe fijn zo optreden is en nog dat we elkaar gemist hebben. Zo is dat.
Afsluiten doet men met Morning sun, The Player, Swedish DD en Housewife. Compleet voldaan beweegt een massa bezoekers nog langs de merchandise stand, oa de nieuwe lp ligt er te wachten op een langdurige relatie met een draaitafel. Buiten spotten we toetsenist Jeroen Swinnen, die regelmatig de Moog onder de vingers had. Hij vatte de avond mooi samen: “We hebben ons geamuseerd”.
Eerste set in 3 jaar én een verse plaat? Laat je niks wijsmaken, ze kunnen het nog!
Tot gauw DAAN.
(Her)lees ons review van The Ride hier.
