Josh Tillman bracht vorig jaar zijn zesde Father John Misty album Mahashmashana uit. Het is de de eerste langspeler dat de singer-songwriter heeft opgenomen met zijn live band met gitaristen Chris Dixie Darley en David Vandervelde, bassist Eli Thomson, keyboardspelers Kyle Flynn en Jon Titterington en drummer Dan Bailiey. Maar om het dramatische in zijn songs wat meer naar boven te halen haalde hij er nog strijkers, blazers en een koor bij. Daarnaast mocht producer Jonathan Wilson ook nog gitaarlijntjes inspelen en vulde Alan Sparhawk (Low) het indrukwekkende Screamland aan op gitaar. Het resultaat mocht er best wezen ook al was het naar Tillmans normen zeker geen gemakkelijke plaat, maar wie er voor ging zitten, kon genieten van een sublieme plaat.
Deze langspeler kwam Misty dus in Ancienne Belgique voorstellen. Als voorprogramma had hij de uit Seattle afkomstige singer-songwriter Butch Bastard (echte naam Ian Murray) bij, die dit jaar zijn derde album Death Valley uitbracht. Murray zou een broer van Tillman kunnen zijn. Hij brengt ook een combinatie van country en americana, met croonerachtige stem waarin ook wel wat drama en ironie valt te bespeuren.
Murray had zijn band thuis gelaten en begeleide zichzelf op akoestische gitaar. Hij had vanaf de eerste song de zaal volledig mee. Het publiek hing aan deze singer-songwriter zijn lippen en hij kreeg na elk nummer een overdonderd applaus. Hij heeft een warme stem waar heel wat kracht achter zat en waar hij iedereen mee inpakte. Net zoals Tillman houdt deze Bastard ook van cynische humor die ook in zijn teksten en bindteksten verwerkt was. Een perfecte match als voorprogramma, dus. Butch mocht 40 minuten spelen en dat mocht eerlijk gezegd nog veel langer duren, want het klonk zo knap. Dus hopen we dat hij nog eens terug komt met zijn band om de songs met al die mooie laagjes live te brengen voor het Belgische publiek, dat hij nu al in hun hart heeft geraakt.
Tillman had zijn zeskoppige band bij én een saxofonist zodat we een geweldige overtuigende sound te horen kregen. Dat merkten we al bij de aanstekelijke groovy opener I Guess Time Just Makes Fools Of Us All. Daar kwam nog bij dat Misty echt wel in vorm was. Deze keer stond hij zonder zonnebril op het podium en zocht hij regelmatig contact met het publiek. Alsof dat nog niet genoeg was, nam hij (als hij geen gitaar speelde) het volledige podium in, al dansend. Helemaal anders was dan zijn vorige passage in Ancienne Belgique, toen hij het meer ingetogen Chloë And The Next 20th Century live kwam voorstellen.
Uit dat vorige album kregen we slechts één nummer te horen, het prachtige Q4, dat perfect in de set paste. Het volledige album Mahashmashana werd gespeeld en klonk live nog een pak intenser dankzij de geweldige band en Misty die zich 200% gaf. She Cleans Up klonk erg gedreven en pakkend. Screamland was machtig mooi in zijn pure aanpak en de zalige heftige climax op het einde zorgde voor kippenvel. Maar ook met de rustige songs als Summer’s Gone (enkel met pianobegeleiding), Mental Health en het titelnummer van de nieuwe plaat, was het genieten van de warme arrangementen en Tillman die het beste van zichzelf gaf als passionele crooner.
Tussen het nieuwe werk door kregen we nog klassiekers zoals het pakkende The Night Josh Tillman Came To Our Aptartment, het populaire Mr. Tillman dat door het publiek massaal werd meegezongen, het sprankelende Nancy From Now On en het bloedmooie God’s Favorite Customer. Ook de bisronde bestond uit alleen maar oud materiaal en publiekslievelingen, zodat het concert een mooie outro kreeg. Zeker met de epische versie van Holy Shit en het geweldige I Love You, Honeybear wat de perfecte afsluiter was.
Dit was zo’n concert dat ons lang zal bijblijven. De songkeuze, het geluid, de sublieme band en de charismatische Tillman op zijn best, zorgden ervoor dat alles perfect zat.
Butch Bastard : Instagram
Father John Misty: Facebook – Instagram
