De jongens van Atomic Vulture klapten zondagavond de deur van het muzikale weekend dicht in muziekcentrum Kinky Star. Een weekend waarin Gent alweer de plek bij uitstek was voor het oplopen van een muzikale indigestie. Ondanks het overaanbod en de geopende hemelsluizen in de uren voor de show, was de belangstelling voor het concert van West-Vlaamse stoner rock trio groot. De afwezigen kregen naar gewoonte ongelijk.
Het was al even geleden dat Atomic Vulture nog eens op een Gents podium stond en dus ging de band gezwind van start met een forse versie van Winter Blues. Eén van de eerste Atomic Vulture – nummers ooit en een keuze die waarschijnlijk geïnspireerd was door het sombere seizoen waarmee we het deze dagen moeten stellen. Ideaal om de zaak mee op gang te trekken met die tempoversnelling halfweg. In ieder geval een krachtige binnenkomer die aangaf dat het drietal niet was langsgekomen om een belabberde indruk na te laten.
De band doet het nog steeds zonder zanger – een keuze van vijf jaar geleden toen de vocalist in de eerste bezetting er de brui aan gaf – en sinds enige tijd ook met een nieuwe bassist. Nieuw sinds twee maanden, maar dat was er zondag nauwelijks of niet aan te merken.
Kris Hoornaert, karakterkop en lange grijze manen, toonde zich een betrouwbare rots in de branding en speelde meer dan degelijk. Als je jaarlijks een slordige 100 optredens doorspartelt, kan je dat bescheiden vakmanschap wel appreciëren. Hij hield zijn jongere kompanen accuraat in het gareel.
Op de setlist: een evenwichtige mix van ouder werk en nieuwe dingen die binnen afzienbare tijd op het tweede album van de band belanden. De opnames daarvoor werden een tweetal weken geleden afgerond. Niets viel door de spreekwoordelijke mand, alle nieuwe nummers doorstonden zonder veel moeite de podiumtest. Van de nieuwigheden viel vooral het spacy Gordon’s Essay op in positieve zin. Het laat het beste vermoeden voor de nieuwe plaat.
Na Neblina vroeg het publiek meer en kreeg dat ook van het glunderende trio. King Size Slim, één van de betere oude nummers, vormde het zinderende slot voor een klein uur stoner van hoog niveau van een band die zichtbaar aan maturiteit gewonnen heeft. Goed over de gehele lijn en voorzien van enkele kick-ass momenten. En daar doen we het nog altijd voor.
