Met ArMOR heeft Maquillage zelf een kanjer van een Belgische plaat afgeleverd, maar we vroegen aan Jeroen Huyzentruyt welke Belgische platen op hem indruk maakten…
URBANUS – Rustige Ouwe Dag
De live-cd’s van Urbanus katapulteren mij altijd heel wat jaren terug naar de achterbank van de auto, onderweg naar een vakantiebestemming. Zijn carrière en bekendheid als comedian bedekken enkele prachtige nummers die hij geschreven heeft. Rustige Ouwe Dag beschrijft initieel de ‘kleine gelukjes’ in het leven, maar gaat uiteindelijk over iets (of eerder iemand) waar we allemaal nood aan hebben. Ergens hartverwarmend, maar tegelijk ook hartverscheurend.
CUSTOMS – Enter The Characters
Toen Rex van Customs in 2009 op de radio kwam, was ik net gitaar beginnen spelen. Die voor mij toen nieuwe klank dreef me ertoe om hun debuutalbum Enter The Characters te kopen, één van de eerste cd’s in mijn bescheiden verzameling. Mijn overdosis aan ‘70s hardrockbands bezorgde me een vooroordeel dat een goede gitaarriff niet lang kon blijven hangen op dezelfde noot. De songwriting en partijen van Customs hebben me daar gelukkig van genezen, hoewel er mogelijks geen definitie bestaat voor een goede gitaarriff.
BRUTUS – Burst
Ik kijk enorm op naar hoe Brutus groot geworden is; in een tweetal jaar tijd heel Vlaanderen doorkruisen en alle jeugdhuizen platspelen. Ze hebben hun positie bereikt door te spelen en al doende hun identiteit te ontwikkelen. Hun debuutplaat Burst vertelt voor mij dat verhaal: drie mensen die samen verder ontdekken wie ze zijn als muzikant en wat ze samen kunnen creëren. Het prille begin en de bakermat van wat ze in de toekomst nog zouden maken: een geweldige tweede en derde plaat. Heel benieuwd naar de vierde!
MARBLE SOUNDS – The Advice To Travel Light
Ik hou van gitaar, ik hou van popmuziek en ik hou van postrock. Ik hou er nog meer van als die elementen samenkomen. De intro van de gelijknamige song op deze plaat is absurd goed. De combinatie met interessante songwriting en Pieter Van Dessel zijn warme stem maken het een fantastische song én plaat!
T.C. Matic – T.C. Matic
T.C. Matic was voor mij niet alleen Arno, los van het feit dat het de juiste vijf mensen bij elkaar waren, maar vooral Jean-Marie Aerts. Ik begrijp nog altijd niet wat hij allemaal op die debuutplaat uit zijn gitaar haalt, maar het klinkt onwaarschijnlijk fantastisch. Het (en hij) inspireert enorm om op zoek te gaan naar een creatieve invulling van een song.
MAQUILLAGE Facebook – Instagram
