De Limburgse zeskoppige band Wood For Fire mixt traditionele en moderne elementen uit de folkpop. Ze bestaan al een aantal jaren maar hebben net hun tweede single Diamond in the Rough uitgebracht. We hadden een paar vragen voor deze talentvolle band.
Hoe zijn jullie op de groepsnaam gekomen?
De verhalende song Nausea van Get Well Soon geeft ons het beeld van moeizaam overleven in de natuur. Hout verzamelen om een vuur te maken in de barre koude, levend in afzondering om toch nog zeker 1 dag verder te kunnen. We verzamelden Wood for Fire.
Wood For Fire bestaat al enkele jaren, maar vorig jaar verscheen pas jullie debuut-single, hoe komt dat het zo lang heeft geduurd?
Voor een zelfkritisch persoon (Jens) is het vaak moeilijk om naar buiten te komen met zijn songs. Perfectionisme loslaten combineren met creatief zijn vanuit een kwetsbare positie weet te zorgen voor deze iets latere beweging naar buiten. Dit verhaal kan je ook horen in onze nieuwe single Diamond In The Rough.
Door welke artiesten worden jullie geïnspireerd voor de sound van de band?
Neem hiervoor best even contact op met de advocaat van Fleet Foxes. Even serieus: Other Lives, Midlake, Fairport convention, …. Waarom? De kunstzinnige, haast rivierachtig bewegende songstructuren, gecombineerd met sterk sfeerzettende muzikale gelaagdheid doen ons denken aan de onvoorspelbare wentelingen die je meemaakt in verschillende fases in relaties, carrière en volwassen worden.
Schrijven jullie alle zes de nummers en arrangementen?
Als Jens onwel is, kwijnt de rest van de band langzaam weg… inspiratieloos, doelloos door het gemis van instructies en salvo’s beledigingen. De meeste momenten is Jens echter gezond en schrijven we graag samen, onder zijn wakende argusogen.
Hebben jullie geen schrik om volledig in het “folk-hoekje” gestoken te worden?
Van hokjes & hoekjes liggen we niet echt wakker…. If it’s good, it’s good. Ongeacht in welke hoek we worden gestoken 🙂
Hoe is de band ontstaan?
Het begon met Jens en Nele tijdens de lerarenopleiding, een akoestisch duo was het plan. Vervolgens werd er op een beschonken studentenfuif besloten om Yves op te nemen in band als derde stem en gitarist/pianist. Vervolgens sloot Laura aan met cello en haar verwarmende zangstem. Even later kwamen Ron en Tommy erbij om de lage tonen en fijne grooves toe te voegen. Voeg daar de op- en neerwaartse levensgolven waaronder good times, heartbreaks, huis naar thuis en existentiële vraagstukken aan toe… en je krijgt de bouwstenen van Wood For Fire.
Waar zouden jullie graag over een jaar staan?
In het voorprogramma van Geppetto & the Whales zou best cool zijn. Hoe goed was die laatste plaat!
Wat zijn jullie toekomstplannen?
De Mount Everest beklimmen (misschien), op het podium staan in de AB, een eigen smaakvolle plaat maken en Ron uit de band gooien ( tegen niemand zeggen).
Fotocredit: © Kevin Bertho
