Op 21 mei hebben we met trots WHOLES geprogrammeerd voor een nieuwe Luminous Fest-editie in Muziekcentrum Kinky Star samen met CRACKS. WHOLES is de nieuwste band rond Wolf Vanwymeersch, en volgens de HUMO het best bewaarde noisegeheim van dit land. Of dat waar is? We vroegen het aan Wolf…
Wolf Vanwymeersch. De man van zo vele projecten, raak je er zelf nog aan uit?
Wolf: Vaneigens, ik speel nu vooral onder de naam WHOLES, als Wolf Vanwymeersch ben ik samen met Julien Tassin aan nieuwe muziek bezig en bij The Holy 7 waarmee we Balkan en andere exotische muziek spelen.
Opmerkelijk is wel dat al jouw projecten één gemeenschappelijke stempel dragen en dat is dat ze niet bepaald binnen de lijntjes lopen. Is dat eigen aan Wolf Vanwymeersch?
Ik hou van muziek die probeert een gevoel of sfeer op te roepen. Genre-trouwe of hokvaste bands vind ik saai.
Omschrijf WHOLES eens.
Ik wilde bij WHOLES weer (fuzz)gitaar spelen. De plaat die er aankomt is nogal specifiek omdat de nummers de psychose en zelfdoding van mijn vader beschrijven. Dus intrinsiek is dit een intense plaat. Het onderwerp van de plaat zorgt ervoor dat alles extreem klinkt. Tegelijk heel monochroom en harsh en lelijk. Niet gezellig, niet vrolijk, niet hoopvol. (lachje)
HUMO noemde jullie het best bewaarde noisegeheim van dit land. Over complimenten gesproken. Ervaar je dat zelf ook zo?
Het is vooral een goede kop voor een artikel. Ik weet niet of wij echt goed bewaard zijn. Ik denk dat we coole, interessante muziek spelen en het is voor mij een uitdaging om met saaiste bezetting sinds 1950 namelijk “2 gitaren, bas en drums” iets cools te doen.
Is WHOLES eigenlijk noise?
Als jij dat wil, spelen we noise. (lacht) Ik hou van alle soorten muziek. Voor sommige nummers denk ik aan (doom)metal, voor andere aan punk of oude synth-muziek. Bij andere probeer ik niet-rock harmonie à la Stravinsky of soms vertrek ik vanuit een atypische groove. Ik probeer het voor mezelf fris te houden. Ik probeer bijvoorbeeld powerchords of barré’s, die de bouwsteen nr. 1 is voor rockmuziek te vermijden.
Waarom kies je voor dit genre?
Ik kies voor heavy muziek die vuil klinkt, dit zou je noise kunnen noemen. Ik snap dat mensen hokjes nodig hebben, maar voor mij geldt: hoe minder grenzen, hoe liever.
WHOLES bestaat uit een resem muzikanten die reeds hun sporen hebben verdiend bij andere bands. Hoe zijn jullie bij elkaar gekomen. Toeval of ging jij op zoek naar goede mannen?
Ik ben na de split van Elefant naar muzikanten beginnen zoeken in het metalmilieu. In mijn hoofd kon de muziek die ik maakte ook als metal gezien worden, maar geen enkele metalmuzikant voelde zich aangesproken. (lacht) Ik vind veel hedendaagse metal verre van heavy. Te clean, te quantized, het klinkt als midi-muziek. Ik stond op het punt om het op te geven, tot ik met Frederik begon te chatten. Ik liet hem demo’s horen en we waren vertrokken. Via Joos Houwen had Jelle mijn demo’s gehoord en hij had meteen zin om mee te doen. De laatste schakel was Jesse die op 3 repetities en 2 optredens de hele plaat leerde spelen.
Till We Don’t Meet Again is de eerste single die jullie gelost hebben. Is er een speciale reden waarom dat de eerste single werd?
We hebben het ‘gezelligste’ nummer eerst gekozen. De volgende singles zijn atonaler en niet melodieus. (lacht)
En uiteraard willen we nu weten wat er nog allemaal zit aan te komen.
Heel binnenkort komt er nog een single aan! En nog voor het jaar om is, is er een plaat en een release tour. JAAAAA!!!
Binnenkort staan jullie op Luminous Fest in de Kinky Star in Gent. Waarom moeten de mensen afkomen?
Omdat ge van uw sokken geblazen gaat worden. (schaterlach)
