Postkleinkunst. Zo omschrijft Traag Verstand zichzelf. Mooi meegenomen, dat bespaart ons alvast heel wat kopzorgen om er de juiste stempel op te zetten. Maar luister vooral naar de innemende single Kleur Mij In waar wij tamelijk van onder de indruk waren. We hadden een babbel met Jan – Rankert Coenewaldt – Geerts.
Traag Verstand. Leuke bandnaam, maar wat houdt het in en hoe zijn jullie erop gekomen?
De naam is een knipoogje naar de zondeval bij de boom van kennis van Goed en Kwaad (Genesis 3:15). Het werd ons toegefluisterd door Reinhart S. Goddaert. Hij zag in een visioen een slagschip varen onder deze vlag. Voorwaar.
Een Nederlandstalige naam en dus ook maar Nederlandstalige muziek. Is er een specifieke reden?
Zo hebben we geen excuus om toegiften te doen op vlak van inhoud en een uitdaging op vlak van vorm. Je kan niet staan liegen in je moedertaal, of toch moeilijker. De taalkeuze dient eigenlijk gewoon om het maken van een goeie tekst. Dat kan zeker ook in een andere taal. Onlangs vertaalde iemand een song (Plastieken Bloemen) in het Duits; om te zien wat dat geeft. En het resultaat is bijzonder, maar vooralsnog nooit zo gebracht.
Stel je je door het Nederlands niet kwetsbaarder op, ik bedoel maar, het is je taal en dus luister je ook naar de teksten.
Is het niet de bedoeling dat men naar teksten luistert of ze leest? In onze trip is kwetsbaarheid, denk ik, interessanter dan forsballengebral. Hoewel het woord ‘forsballengebral’ er vormelijk zeker mag wezen. Luisteraars mogen onze teksten onder de loep nemen. Alles verstaan van bij de eerste luisterbeurt, is niet kost wat kost nodig. Want dan krijg je Bart Peeters-vernis. Maar de aandachtige zoeker wordt (mogelijks) beloond.
In feite, doet de taal ertoe bij muziek?
‘Muziek’ is een veelkoppige hydra. Bij de soort muziek die wij ontvouwen, is taal belangrijk, ja. Hoewel we live ook wel eens langere, instrumentale stukken brengen zonder één woord. Dan kan het publiek onder meer even fronsloos proberen uit te vissen wat die frontman daar precies stond te verkondigen enkele minuten geleden. Zou taal niet de moeder van de muziek zijn? Maar ’welke’ taal doet er inderdaad niet toe, zolang de tekst goed is.
Ik neem aan dat jullie een nieuwe band zijn. Hoe zijn jullie van plan om het muzikale continent te veroveren?
Met geduld en volharding bereikt de slak de ark. We staan misschien wat naast de blinkende actualiteit. Maar zullen daar met standvastige dromerigheid gewoon een tijd blijven staan tot we zelf misschien ooit actueel zijn. We zijn gloednieuw, maar wel eerder van het ‘versierende’ type dan van het ‘veroverende’ type. Er is al genoeg geroep op deze planeet.
De single Kleur Mij In is ieder geval een knal in de roos, is deze song representatief voor Traag Verstand?
Goede vraag en dank voor het compliment. Wij zijn, zoals elke band overal, onder één stijl te klasseren noch voor één gat te vangen. We bewaken onze sound door een specifiek instrumentarium: klarinetten, mondharmonica, fretloze bas en backing vocals. Maar daarmee wandelen we allerlei kanten op, soms ook naar wat vrolijkere oorden, maar altijd wel doordacht. Kom eens naar een optreden kijken, zou ik zeggen.
Niet dat het moet, maar ik vond geen passend hokje voor jullie muziek, ik hoorde er evenveel Rum als Sigur Rós in.
Ik denk wel dat een luisteraar met oren naar Sigur Rós door de breekbaarheid van Kleur Mij In de schoonheid ervan zal ontdekken, ja. En een Rum-verslaafde zal misschien in de tekst neuzen naar de dubbele bodem. Hoewel het, denk ik, toch ver afstaat van de folkmelodieën van die mannen. We zijn postkleinkunst en combineren verschillende invloeden met een voorliefde voor ‘het bezwerende’ – zowel in tekst als muziek.
Ik veronderstel dat er meer zit aan te komen dan een digitale single?
Wellicht. Momenteel ligt onze focus op een goeie liveperformance in elkaar steken en brengen. We zijn, zoals gezegd, nieuw en hebben nog wat werk voor de boeg. Als het aan mij ligt, brengen we misschien ooit iets uit dat het midden houdt tussen een georchestreerd audio-essay en een poëtische full-cd. Maar we zijn met negen en er zijn evenveel bronnen voor ideeën. Het moet niet per se een plaat zijn van de songs die we nu live brengen. Misschien is dat wel wat achterhaald. We hebben een constante maakdrang.
Noem drie dingen waar je met je verstand niet bij kan.
Muziekwedstrijden. Het vermogen zich te oriënteren of brede, encyclopedische kennis te vergaren. Rapper Sjors.
Een Duvel of een cappuccino?
Elk moment zijn panacee.
Wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Shades Of Hawaii van de Waikiki Islanders. Om de titel en de persoonlijke herinneringen die het oproept.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en wat zou je dan doen?
Simon Vinkenoog toen hij 35 was. Proberen te doorgronden hoe doorvoeld de esoterische suggesties zijn die hij deed in zijn wonderlijk aanstekelijke teksten.
