Bram Verstappen maakt in zijn vrije tijd muziek onder de naam Meermens. Eind vorig jaar bracht hij zijn debuutalbum Zever, Zalving en een Zeemanslied uit. Een plaat die verder gaat dan kleinkunst. We labelden het album als “luisterpop waar ook kunst in zit”.
Wat betekent muziek voor je en kan je een leven inbeelden zonder muziek?
Muziek ís leven, volgens mij. Het betekent alles voor mij. Als kind luisterde ik al heel veel naar muziek en nu doe ik dat nog steeds. Elke dag, nagenoeg elk moment zelfs, hoor ik deuntjes, maak ik muziekjes, neem ik een instrument vast of doe ik iets vocaal. Het helpt me om alles in perspectief te plaatsen. Muziek vormt, troost, geeft moed, helpt me om dingen onder woorden te brengen die ik niet gezegd krijg. Neen, ik kan me geen leven meer inbeelden zonder muziek…
Wat is de eerste plaat die je kocht, en weet je nog hoe dat kwam?
Ik denk dat dit A Night At The Opera van Queen geweest moet zijn. Ik ben altijd al een enorme Queen-fan geweest en dit is nu eenmaal dé plaat met Bohemian Rhapsody op, dus vond ik dat die absoluut niet mocht ontbreken in mijn collectie. Ik geloof dat ik hem eens tegenkwam op de jaarlijkse rommelmarkt in onze wijk, toen heb ik hem meteen gekocht.
Welke artiest of band heeft jou op het podium meest geïmponeerd?
Dat was zonder enige twijfel Stoomboot! Ik herinner mij nog de eerste keer dat ik hem live aan het werk zag (dat was in een huiskamer, met zo’n dertig aanwezigen). Hij speelde niet versterkt, maar wist zijn publiek makkelijk mee te nemen in een prachtig verhaal, enkel door zijn stem en zijn gitaar te gebruiken. Ik trad toen zelf nog niet op, maar ik kan wel zeggen dat dit optreden voor mij een stimulans was, een voorbeeld waar ik tot op vandaag nog steeds veel belang aan hecht.
Wie heb je ooit als kind voor de spiegel staan imiteren?
Jim Carrey! Ik heb altijd graag op een podium gestaan en heb als kind en jongvolwassene zeer veel toneel gespeeld, nog voor ik mijn eerste nummers maakte. Jim Carrey was daarbij een voorbeeld voor mij. Bij zowel zijn serieuze als komische rollen genoot ik enorm van zijn manier van acteren en de manier waarop hij zijn expressie kon aanwenden om een boodschap te versterken. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik vele uren voor de spiegel stond, in een poging mijn gezicht in dezelfde plooi te krijgen als Jim. Bij films als The Mask was dat wel vrij moeilijk natuurlijk.
Welke platenhoes vind jij de meest iconische?
Dit vind ik echt een moeilijke vraag. Ik vind Zever, Zalving en een Zeemanslied van Meermens eigenlijk wel episch (als een beetje reclame voor mezelf is toegestaan). Maar serieus, er zijn erg veel platenhoezen gemaakt die dat unieke, iconische hebben (Queen, The Beatles, Pink Floyd, Nirvana…). Dichter bij huis denk ik dat ik kies voor Geen Kwaje Vrienden van Lieven Tavernier. Iets op die hoes spreekt mij enorm aan, maar ik kan er mijn vinger niet opleggen. Ik denk gewoon dat dit ‘klopt’ bij het beeld dat ik van Lieven heb. Ook Nooit Meer Drinken van Raymond van het Groenewoud vind ik iconisch. Op die hoes staat een portret door Kamagurka en hoewel die eigenlijk maar uit één lijn bestaat, ziet iedereen toch meteen dat het Raymond is. Straf!
Met welk nummer kunnen we je doen wenen?
Ip Min Knieën van Het Zesde Metaal. Toen mijn ex-vriendin en ik uit elkaar gingen, kwam het moment dat ik moest vertrekken. Toen ik in mijn auto kroop, speelde dit nummer. Ik weet nog dat dit het eerste moment was waarop ik echt begon te wenen. Sindsdien heeft dit nummer voor mij altijd een connotatie die wondermooi is, maar doet huilen.
Wat is volgens jou de meest ondergewaardeerde plaat, en welke de meest overgewaardeerde?
De meest ondergewaardeerde plaat is volgens mij Vlinders en een Maagzweer van Arne Vanhaecke. Nog te weinig mensen kennen dit album en dat vind ik iedere keer weer zo spijtig. Arne Vanhaecke is een wondermooie liedjesschrijver en één van de redenen waarom ik in het Nederlands schrijf. Zijn album mag dus gerust nog wat meer gewaardeerd worden.
De meest overgewaardeerde plaat is Oogst van Kommil Foo. Om deze simpele reden: het is een verzamelalbum, maar mensen zouden beter gewoon al hun voorgaande albums volledig verzamelen! Er staan nog zoveel pareltjes op die niet op Oogst staan, maar die minstens even wondermooi zijn!
Wat is jouw mooiste muzikale moment in je leven?
Het optreden van Queen + Adam Lambert. Zoals ik hierboven al zei, ben ik een enorme Queen-fan en dat is een passie die ik deel met mijn vader. Toen we in 2016 naar een optreden gingen van Queen + Adam Lambert, was er een moment waarop Brian May het nummer Love Of My Life speelde. Halverwege het nummer nam een videoprojectie van Freddie Mercury de zanglijn over. Hierover vertellen bezorgt me alweer kippenvel. De hele zaal die meezong met een man, een legende die er al zo lang niet meer is… prachtig! Dit moment dan nog te kunnen delen met mijn vader, maakte het voor mij echt perfect!
Als je moet optreden, wat doe je de vijf minuten daarvoor?
Ik zou willen zeggen ‘mijn gitaar nog eens stemmen’, maar meestal vergeet ik dat. Wat ik wel doe, is een Fisherman’s Friend nemen (zo van die muntjes). Dat is een soort gewoonte geworden, even een momentje om ‘in the zone’ te komen en dan het beste van mezelf te geven.
Noem eens het meest gênante moment uit je artiestenleven?
Ik trad eens op in Brugge en was een drietal nummers ver toen er plots een gsm afging. Na enkele keren rinkelen had ik plots door dat het de mijne was…. Gelukkig was het een zeer intiem optreden en kwam ik er wel mee weg. Meer zelfs, ik heb toen opgenomen met de gsm op luidspreker, want het was een vriend van mij die de weg zocht naar het optreden. Toen hij een tiental minuten later binnen kwam, werd hij dan ook onthaald op een daverend applaus.
