Ikaro is een zeskoppige band uit Gent die jazz- en rockinvloeden combineert tot een energiek en intrigerend geluid. Ze verenigen liefhebbers van beide genres en beloven een feestelijke reis met zware gitaarriffs, krachtige percussie, funky baslijnen en betoverende hoorns.
Waar komt de naam vandaan en stel jullie eens voor!
Het woord ‘ikaro’ is een term uit de inheemse Zuid-Amerikaanse volksmond en vertaalt naar ‘magisch lied’. De ikaros zijn de liederen die weerklinken tijdens sjamanistische ceremonies in de Amazone. De psychedelische en mystieke kwaliteit van dat gegeven sprak ons heel erg aan en leek passend voor onze muziek, aangezien we vaak een soort muzikale trip tot stand willen brengen. Verder is het ook een mooi woord op zich en hadden we er simpelweg een goed gevoel bij. Het is eerder een soort knipoog naar die mooie, oude traditie dan een rechtstreekse link met onze groep of onze muziek.
Hoe ziet jullie muzikale geschiedenis er uit?
De meesten van ons hebben elkaar ontmoet op het Muda Kunstsecundair, waar we destijds met een paar van de band van gelijkaardige muziek hebben geproefd ivm eindwerken. De gemeenschappelijke interesse voor ethio-jazz, dub en afrobeat in eerste instantie hebben ervoor gezorgd dat we kort nadien een groep gevormd hebben. Doorheen de tijd is de formatie van de band wel eens veranderd, maar nu voelt het als een sterke match.
Wanneer wisten jullie dat muziek spelen jullie passie is?
We hebben zo goed als allemaal in het middelbaar al de keuze gemaakt om voor muziek te gaan, zij het allemaal vanuit een andere achtergrond. Kleine dingen als genieten van die gezellige stadsfestivals (Copacobana, Jazz in’t Park…) of die eerste keer lokale bands als Black Flower en Philip Catherine live ervaren, of iets grotere mijlpalen als die ene keer zingen in de Miryzaal of het moment waarop de toelatingsbrief voor het conservatorium de bus in rolde…
Het zijn individuele drijfveren die intussen een beetje versmolten zijn tot gezamenlijke passie, te zien aan de twinkeling in onze ogen wanneer we op het podium stiekem naar elkaar lachen en beseffen dat we gewoon heel graag doen we we doen.
Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou jullie muziek het best omschreven worden?
Onze muziek kan best omschreven worden als atmosferisch, groove-based en met een focus op improvisatie. We luisteren veel naar gezamenlijke helden als Fela Kuti – dé grondlegger van de afrobeat zoals we die vandaag kennen – maar ook modernere groepen die deze traditie belichamen, zoals Kokoroko en Ezra Collective. Verder passeren musici als Rabih Abou-Khalil, Anouar Brahem en Adnan Joubran menigmaal de luistersessies. We houden enorm van de fraseringen en klanken gelinkt aan het Midden-Oosten en Middellandse Zeegebied en trachten ze te begrijpen en te integreren, al proberen we er vooral ons eigen verhaal mee te vertellen. We hebben nog enorm veel te leren van overal, maar het enthousiasme en de nieuwsgierigheid is er in grote mate!
Met welke band of artiest worden jullie vergeleken, hoewel jullie dat absoluut niet willen?
Er zijn geen directe vergelijkingen die we onaangenaam vinden, maar we hebben wel een idee van welke groepen in dezelfde werelden vertoeven en waar we zelf naar opkijken. Deze zijn bijvoorbeeld Black Flower, Kosmo Sound, Nordmann, Azmari, M.CHUZI, Sons Of Kemet, Echoes Of Zoo.
Voor welke band willen jullie graag het voorprogramma spelen en waarom?
Sowieso Black Flower, omdat zij voor een aantal onder ons de liefde voor muziek aangewakkerd hebben. Het lijkt ook gewoon heel fijn om met andere bands met dezelfde thuishaven samen te kunnen werken.
Wat maakt jullie anders dan andere bands?
We zijn een ietwat aparte mix van jazz-minded en rock-minded muzikanten, wat ervoor zorgt dat er vaak een verfrissende combinatie van partijen ontstaat en dat kleurt onze sound wel op een specifieke manier. Toch blijken onze stukken wel wat herkenbaarheid en toegankelijkheid in zich te dragen. We zijn tegelijk een soort smeltkroes van al onze invloeden, achtergronden en ideeën, maar ook heel down to earth en dansbaar.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
We willen in eerste instantie heel veel live-ervaring opdoen, vooral komende zomer zo veel mogelijke festivals en dergelijke meepikken. Daarnaast willen we natuurlijk richting een debuutalbum werken. Hiervoor zijn we nog volop in het creatieproces.
Wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom?
Dat is voor ieder van ons een beetje anders, maar er zijn wel wat platen die tijdens repetities telkens opnieuw de revue passeren. Future Flora van Black Flower bijvoorbeeld. We hebben ook een gezamenlijke Spotify-afspeellijst. Die gaat van Snarky Puppy tot Pink Floyd tot Ibrahim Maalouf, Nordmann, Coltrane, Ezra Collective of Mulatu Astatke. Misschien zijn we wel een beetje als een kind in een snoepwinkel.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het mooiste aan muziek is dat het iedereen verbindt, ongeacht verschillen. Het is de taal die voorafgaat aan taal.
Het minst mooie aan muziek is dat je nooit alle uitingen ervan kunt ervaren, laat staan contempleren. Een verdomde realiteit.
