Dansnimf Hanne Torfs spraken we recentelijk voor een stilaan traditionele nieuwjaarsbabbel aan het eind van januari. Vorig jaar hadden we het over de ep die ze met haar band Fortress zou uitbrengen. Ze hintte toen al naar Holy Hannah die vorige zomer na een paar keer wrijven uit de lamp van Aladdin ontsnapte. Dit jaar startte ze met een tweede single voor haar heilig alter ego en ondertussen is de nieuwe single van Fortress uit. En ze is nog lang niet uitgepraat. Lees maar!
Welkom op onze nieuwjaarsbabbel Hanne. Hoe heb je het jaar ingezet? Goede voornemens geopenbaard bij je eerste coupe champagne?
Dit jaar wordt het jaar van de muziek, méér dan ooit tevoren omdat ik vroeger grote blokken tijd reserveerde voor mijn andere grote liefde: theater. Nu is er meer ruimte voor Fortress, Holy Hannah, School Is Cool, Dressed Like Boys en nog andere projecten in de pijplijn. Een paar jaar geleden werkte ik in een breed spectrum ook nog als actrice en in de cateringwereld. Nu is mijn takenpakket gekristalliseerd tot iets fijns met dus de focus op muziek. De sterren lijken juist te staan voor mij dit jaar. Er zijn nog grootse plannen met zowel Fortress als Holy Hannah maar de preciese details houd ik graag nog een beetje geheim.
Een jaar geleden spraken we elkaar ook. Je had het toen over je persoonlijke muzikale verwachtingen voor 2023. Ik heb het gevoel dat je daar heel nuchter mee omsprong en je aan het eind van de rit niet verrast zal geweest zijn toen je de analyse van je jaar maakte, voor zover je dat zelfs ook maar hebt overwogen. Hoe zie je dit zelf?
Mijn verwachtingen werden zeker ingelost, deels ook omdat we alles zelf moesten doen omdat we nog geen booker hadden. Airplay heb je ook niet in de hand. Niet gedraaid worden resulteert per definitie in een lager bereik en je kan dus niet profiteren van het juiste nummer op het juiste moment. Ik verkies sowieso een gestage groei boven in een succesvol zottekot terecht te komen van de ene dag op de andere. Na 15 jaar muziek maken verkies ik echt wel deze gang van zaken.
Als ik de Holy Hannah singles Human Touch en Stay With Me vergelijk, dan herken ik de van Fortress bekende sfeervolle opbouw maar toch ben je er in geslaagd om de eerste in een Tomorrowlanderige sfeer te doen baden en de laatste een soort temple of doomscenario aan te meten. Het zit in de details, maar wij vinden dit bijzonder knap uitgewerkt. Hoe kijk je hier zelf tegen aan?
Fortress is meer alternatieve dark/art pop en Holy Hannah is melodische Hanne-techno. Hokjes zijn me vreemd. Beide projecten geven mijn verschillende aspecten perfect weer, het is wie ik ben want het komt uit mijn hart. Muziek brengen is ook aandacht hebben voor decors, lichten, show en noem maar op. Ik werk een idee keihard uit.
Waarmee gaat Hanne Torfs de luisteraar en concertbezoeker dit jaar hongerig krijgen?
Live mijn muziek overbrengen in een vorm van pure extase. We programmeren onze lichten zelf die synchroon voor een heus spektakel zorgen op een podium. Ik heb natuurlijk een ingenieur in huis die zich daar volledig kan in uitleven.
Is het muzikale verschil tussen jouw beide projecten groot genoeg om die eigenlijk door elkaar te laten lopen? Is dit niet verwarrend?
Fortress is uiteraard dansbaar maar blijft wel pure pop, waar Holy Hannah een dj set is. De tracks zijn gemaakt om de dansvloer in een onderbroken flow vol te krijgen. De fans wil ik meenemen in een trip. Bij Fortress zijn er klassieke structuren en wil ik een verhaal vertellen. Voor Holy Hannah heb ik alle grenzen afgebroken en wilde ik mezelf geen remmen opleggen. Ik waakte er dus over dat er geen innerlijke stem was die me weghoudt van mijn kompas dat mijn intuïtie en spelplezier regelt.
Ik zag ergens passeren dat je het ‘altaar’ voor Holy Hannah zelf bedacht hebt en het zelfs fysiek mee hielp uitwerken. Dit is de overtreffende trap van “productie in eigen handen nemen” toch?
Klopt, dat is een glasraam dat ik met mijn vader uitwerkte in heuse knutselmodus. Mooi is subjectief. Ik teken, ik kook graag, ik musiceer, ik volg een naaicursus. Ik wil creatief mijn steentje bijdragen.
Heb je het voorbije jaar zelf anders naar muziek geluisterd dan je zelf had verwacht? Zijn er muzikale wegen voor jou geopend of andere muzikale poorten hermetisch gesloten?
De producers die ik inspirerend vind kan ik niet over de hele lijn volgen of doen zaken waarvan ik denk “als zij dit risico mogen nemen, waarom ik dan niet”. Voor Holy Hannah volg ik mijn gevoel en hoeft niet alles catchy te zijn. Ik waak vooral over een feilloze productie want ik doe niet aan slechte demo’s. Ik wil vooral loskomen van alle hokjes die me voorheen beperkten. Droevige indie zoals Phoebe Bridgers, Big Thief, Sufjan Stevens, Boygenius vind ik geweldig hoewel het ver af staat van wat ik zelf doe.
Dressed Like Boys is een nevenproject waar je naam aan verbonden is. Je werkt hiervoor samen met onder andere Nathan Ysebaert en Jelle Denturck. Leuke ervaring?
Jelle ken ik al jaren, hij was ook lang huisgenoot van mijn lief. Ik kende voor de rest alleen Robin Wille. Ik wilde wel dat het muzikaal absoluut moest klikken, mijn hart moest sneller kloppen. Ik wilde na een paar repetities beslissen of ik mee in dat verhaal stapte. Na een uur was ik echter al overtuigd. Deze band is een liefdevol deken waar ik echt op mijn plek zit.
Heb je de kans gehad zelf voldoende concerten mee te pikken vorig jaar? Wat heeft jou het meest overdonderd?
Caroline Polachek is mijn nummer één want raakte me erg diep. Noa Lee in Trix was erg straf. Hoe hard zijn die live gegroeid zeg? Boygenius was ook super empowering. Vrouwen in deze business moeten op hun tanden bijten en prachtige vrouwen helemaal in hun kracht hun ding zien doen is zo geweldig. Roisín Murphy op Cactus was een bron van motivatie, vooral qua show en hoe ze dit live overbrengt. Ook de productie van Tamino nadien deed me huilen van ontroering.
Je schrijft je muziek in afzondering in de natuur. Vloeien jouw teksten voort uit de danspatronen die je hebt uitgetekend of schrijf je daarentegen muziek die past bij de reeds geschreven teksten?
Mijn muziek inspireert me altijd in het schrijven van mijn teksten hoewel ik daar bij Holy Hannah erg vrij wilde blijven. Daar zijn een paar zinnen voldoende om de song te doen ontvouwen. Ik ben nog bezig met een nummer dat het proces en de gewaarwording van Holy Hannah op spirituele wijze uit de doeken doet. Motivational speeches verpak ik in harde dance trance. Bij Fortress schrijf ik een uitgewerkte emotie uit, een bepaald narratief dat altijd poëtisch hoort te zijn. Holy Hannah is vooral op gevoelens en sensatie gericht.
Succes met de nieuwe single van Fortress, Hanne, en met de uitrol van alle projecten in 2024.
Holy Hannah: instagram – facebook
Fortress: instagram – facebook
