Op 13 oktober komt Geert Verdickt langs in Trefpunt in Gent voor een concert, dat van de AB is al lang uitverkocht! Maar alvorens Geert aan zijn concert mag beginnen, moest hij eerst toch de tien Luminous-vragen beantwoorden, of wat dacht je?
Welke rol speelt muziek in je leven?
Goede muziek is voor mij een film die je ziet als je je ogen dicht doet. Iets waar je je in kan nestelen als het buiten koud is, of wat het vuur aanwakkert, binnen in je hart. Kleur, licht en emotie, zonder het 1 op 1 te benoemen. Film is eigenlijk een manier om alles wat niet meetbaar tóch gestalte te geven.Tussen de regels door. En bij gevolg : muziek is daar de soundtrack van.
Wat is de eerste plaat die je in je leven kocht. Niet liegen!
Ik heb nooit echt naar de tv-serie gekeken, maar mijn eerste plaat was de soundtrack van Tour of Duty. Die met de paarse hoes. Oorlog, soldaten en Vietnam waren niet zo mijn ding, maar de soundtracks waren fantastisch. Dusty Springfield, Fleetwood Mac en The Rolling Stones…
Welke artiest of band heeft jou op het podium meest geïmponeerd?
Ik twijfel tussen het concert van Damien Rice op Werchter, en een Springsteen-concert op Pinkpop, Landgraaf. Het ene helemaal solo, op een akoestische gitaar 15.000 man. Muisstil en vol contrast. Het andere : met full E-street-band, 60.000 man en alle registers open.Maar beiden van een intensiteit die tijd en ruimte verkruimelt.
Noem drie bands of artiesten van dit moment die we in het oog moeten houden.
Sleepers’ Reign, nu trouwens op tour in Zuid-Afrika.
De Held : onvolprezen en superstraf.
Spencer the Rover : heeft mijn hart gestolen en nooit meer teruggegeven.
Welke platenhoes vind jij de meest iconische?
De Pink Floyd-hoes. Die met het prisma op, en het gebroken licht. Meteen ook het allereerste concert dat ik ooit heb gezien: Pink Floyd op Werchter. Ik was 15 en zwaar onder de indruk.
Wat is volgens jou de meest ondergewaardeerde plaat ooit in jouw ogen?
De albums van Spencer the Rover zijn pareltjes. The Accident, en The Late Albumverdienen elk nog veel meer spotlights, liefde en respect vind ik. Muzikale genialiteit, en een groot filmisch gehalte.
Wat is volgens jou de meest overgewaardeerde plaat in je ogen?
lk antwoord dat ik hier op zou kunnen geven zou afgunstig lijken, en daar geloof ik niet in. Ik weet als geen ander wat het vraagt om muziek te schrijven en platen op de wereld te krijgen, en bijgevolg gun ik iedereen alle aandacht die ze kunnen krijgen. Karma !
Welke plaat doet jou wenen?
Till The Sun Turns Black, van Ray Lamontagne uit 2006. Meer bepaald het nummer Empty. Het is van een schoonheid die voor mij onaantastbaar is.
Mocht jij voor 24 uur in de huid mogen kruipen van iemand anders, niet noodzakelijk een muzikant. Wie zou het zijn, en wat zou je dan doen?
Ik zou de vader van Donald Trump willen zijn, om op die bewuste wilde nacht net níet te scoren. Of neen, want Meneer Trump is misschien ook maar een kind van de tijd, liever zou ik Leonard Cohen zijn, op de dag dat hij Take This Waltz, Haleluja of Dance Me To The End Of Love schreef. Ik wil weten hoe het voelt, en of het in essentie anders is dan het schrijven van mijn eigen nummers.Of Springsteen, tijdens dat concert op Pinkpop. Ik vraag me af of ik die man met baard en bril op de tiende rij zou zien staan…helemaal in ohh, dromend van de dag dat hij voor een soortgelijke mensenmassa staat.
Noem eens het meest genante moment uit je artiestenleven!
Mooie Hollands meisjes die in het sportpaleis handtekeningen komen vragen, ‘want wij zijn grote fan van jou Guus (Meeuwis) !’.Of festivalorganisatoren die je niet willen binnenlaten zonder een betaald ticket : `jamaar, ik moet hier seffes spelen… – Jaja, dat zeggen ze allemaal`. Of ooit in Roeselare : er zat zeven man in de zaal… na vier nummers in de bindtekst : fijn dat jullie er zijn, komen jullie van in de buurt? – euh… neen, wij zijn de band die na jullie speelt… Ach ja, het hoort er allemaal bij ! Spinal Tap. Rome was op 1 dag niet klaar, en da’s misschien maar goed ook.
