Eerlijk, we waren er niet goed van toen we Oh, Mijne Jongen van Camilo Donoso hoorden. Eerlijker kan muziek niet zijn. Kleinkunst op zijn best en met een oprechte knipoog naar de allergrootste ooit en die heet Luc De Vos. Zo overdonderd waren we dat we Camilo vroegen voor een Luminous Fest. Dat zal plaatsvinden op 23 mei in de Gentse Herberg Macharius en met nóg een nieuw te ontdekken talent: Anna Dijkema. Eerst vroegen we Camilo de broek van het lijf over die eerste, jawel, fantastische single.
Oh, Mijne Jongen is je debuut. Een debuut maak je maar één keer in je leven, hoe voelt dit?
Camilo: Ik voel mij goed. Alles gaat de goede kant op en deze eerste single kwam op een juist moment voor mij. Momenteel ben ik veel hooi op mijn vork aan het nemen, dus had ik een beetje schrik dat ik mentaal niet genoeg tijd en aandacht aan de single kon geven. Maar ook dat viel wel weer mee. Op naar de volgende!
Ik veronderstel dat je nog tientallen songs op zolder hebt liggen, waarom koos je precies voor Oh, Mijne Jongen als debuut?
Oh, Mijne Jongen klopt chronologisch. Het was het eerste liedje waarover ik tevreden was. Je hoort weleens liedjesmakers vertellen over hoe een nummer zichzelf geschreven heeft of over hoe ze een tekst van zich af moesten schrijven. Oh, Mijne Jongen is zo een liedje voor mij.
Het is een song die raakt door zijn eenvoud. Is dat de opzet van je muziek?
Mijn liedjes draaien om de tekst en dan hoeft daar muzikaal hoogstens een mooie melodie bij te komen. Dat komt goed uit omdat ik enerzijds niet zo een goede gitarist ben, maar anderzijds vooral ook omdat dat kleine en eenvoudige net zo typerend is aan kleinkunst. En ik hou van kleinkunst. Minder is meer!
Het nummer is op een heel speciale manier tot stand gekomen. Kun je daar iets meer over vertellen?
Ik schreef het nummer op de blitse blauwe basgitaar van Marnix Govers in een kamer van JH De Non in Halle Zoersel. Wij gingen daar die avond met Kwa Kwa optreden. Sinds ik gitaar heb leren spelen doe ik niet liever dan ernaar grijpen wanneer ik kan. De onbepaalde tijd voor een optreden leent zich daar perfect toe. Alleen was er die dag geen gitaar in de backstage.
Je hoort er duidelijk Luc De Vos in. Bewust?
Ik ben in de eerste plaats een enorme bewonderaar van het repertoire van Luc De Vos. Iedereen zoekt een muzikale identiteit, sommigen proberen het in hun moedertaal en een klein deel wil kleinkunst maken. Sinds ik leef is er voor mij bijna niemand die mij zo diep en consistent weet te raken als Luc De Vos met zijn interpretatie van kleinkunst. En die bewondering krijg ik er niet meer uit, daar is niets meer aan te doen.
Oh, Mijne Jongen straalt tristesse uit, kunnen we achter deze song de Camilo Donoso zien? Ik bedoel maar, neem jij het leven met een lach en een traan, net zoals je liedje?
Net als de rest van mijn liedjes, is Oh, Mijne Jongen een hoogst persoonlijk verhaal. Wie ernaar luistert weet meteen een heleboel over mijn privé. En ook dat ik het leven met een lach en een traan neem. Daarmee voeg ik mij meteen bij de meerderheid.
Ik veronderstel dat er nog meer songs zitten aan te komen?
Ja! Ik heb een ep gemaakt! En die wil ik ooit uitbrengen. Maar verder durf ik daar niets over verklappen.
Je bent niet weg te slaan van de sociale media. Camilo Donoso wil Vlaanderen veroveren?
Als ik het ooit schop tot gekend figuur in Vlaanderen, hoop ik dat dat vooral voortkomt uit mijn muziek en niet door mijn passages op sociale media. Alles op sociale media is vluchtig, mijn muziek hopelijk niet.
Binnenkort sta je op een Luminous Fest-editie in Herberg Macharius, waarom moeten de mensen komen en wat ga je doen?
Mensen moeten komen kijken want Anna Dijkema treedt ook op. En we gaan zingen uit ons hart.
