Al in de jaren ’80 kregen we uit Australië boeiende, tegendraadse garagerock/punk van onder andere The Saints, The Birthday Party, Cosmic Psychos en Hard-Ons. Ook nu nog worden we regelmatig getrakteerd op energieke, eigentijdse garagepunk van down under met Amyl And The Sniffers als boegbeeld. Het viertal Hoon uit Melbourne is misschien iets minder bekend maar daarom niet minder interessant.
De vier heren brengen compromisloze en smerige punkrock waarin ze, zij het met een vette knipoog, kritiek geven op de Australische politiek. Ze houden een gebarsten en van spatten bier voorziene spiegel voor aan het moderne Australië, en doen dat met een grijns op het gezicht en een geheven glas in de hand. In 2023 bracht de band hun debuutplaat Australian Dream uit waar Speed And Fatique de opvolger van is. Met deze plaat wil de band nog harder raken en dieper snijden dan voorheen.
De debuutplaat klonk al vrij krachtig maar op deze nieuwe langspeler staan een viertal (van de twaalf) liedjes waar de agressie werkelijk van afdruipt. Hoon pakt uit met gierende songs die even vurig binnenkomen als de jaren ’80 punk van Conflict en Discharge. De plaat klinkt minder gepolijst dan zijn voorganger en dat doet het geluid van de band eigenlijk veel deugd. De nummers moeten niet proper klinken, maar lekker vettig.
Hoon onderging een positieve evolutie die we zeker toejuichen. Volgend maand komen ze deze lekkere schijf voorstellen in Europa. Je kan hen in ons land aan het werk zien op 8 juli op het Trukentroef IX Festival in Vorselaar, de dag erna staan ze in Le Chaff in Brussel.
