Terwijl de zon straalt, keren we terug naar het gezelligste festival van Nederland, voor dag 2 van VESTROCK.
Merol was goed, Merol was leuk, Merol kan iets en ze is een godin in haar thuisland (Tadzjikistan of zo?) en dat is vooralsnog Nederland dus speelde ze een thuismatch. Maar: Merol heeft alles, de présence, de lyrics, de stem, noem maar op, en ze verdient dan ook de beste begeleidingsband van haar land. Nee, we zijn niet hard, de techniek zat soms niet echt mee – daar hadden er wel meer last van – al was dit gewoon goed, zoals het moest zijn. Hadden mensen soms Janis Joplin verwacht? Merol leidt dit Nederland, laat de leeuw niet in haar hempie staan en is gewoon Merol. Laat haar daar, hierboven, minister-presidente worden. We stemden voor haar, als we dat al konden.
Sinds haar doorbraak heeft Maan een onmiskenbare aanwezigheid verworven in de Nederlandse hitlijsten. Ze blijft hit na hit scoren, met nummers als Ze Huilt Maar Ze Lacht, Als Ik Je Weer Zie, Hij Is Van Mij en Leven. Hoewel ze België nog moet veroveren, hebben we de tijd genomen om haar eens te verkennen.
Naast een prachtige stem straalt Maan ook wel wat podiumprésence uit. Ze betoverde het publiek op het hoofdpodium met een spetterende show, inclusief danseressen. Het jeugdige publiek zong alles luidkeels mee, waardoor we even een nostalgisch moment kregen dat deed denken aan Britney‘s Hit Me Baby One More Time. Maan is evenwel geen kindsterretje; ook al is haar fanbase opvallend jong. Heel jong zelfs. Maar ze zal ouder worden en haar fans dus ook. Men kan enkel benieuwd zijn naar wat hierna komen gaat en zal komen.
Stake deed wat van hen verwacht werd: het laten daveren der dingen. Stonerrock, héél seventies (die salopet! Bram Vanneste!), maar ook heel goed. Maar veel konden we ook niet in elkaars oren schreeuwen want dit was luid. In hun Wevelgem zal het – tenzij de koers daar passeert, elk jaar in april – stiller zijn.
Life Of Agony, dan. Nu moeten we eerlijk toegeven (schaamrood stijgt) dat we lagen te slapen tijdens de lessen ‘Zware Metalen’. Ook bij die van de ‘Lichte’, hoor. Maar oké, Life Of Agony was oké, en wij dan ook met hen. Zes van de acht songs kwamen uit hun lp River Runs Red – dertig jaar oud – maar dat geeft niet want wij zijn ouder. En Mina (vroeger Keith) Caputo blijft ook als zangeres nogal indrukwekkend. En ook al weten we weinig over dit soort spul, we kennen mensen die er alles over weten. Bedankt, Joeri!
Dit was dan het festival der Nederlandse zangeressen. Want daar was S10 en die heet eigenlijk Stien den Hollander (héhé) en dat is dus een geweldige zangeres. Haar Hoor Je Mij hoor je te kennen en het publiek kende dat. Hier nog relatief onbekend maar ze zit in onze glazen bol en we gaan die toch eens meer moeten bovenhalen om er eens diep in te kijken. Dit komt goed; dit komt naar hier.
Weer uit Nederland: My Baby, driekoppig en aangevoerd door Cato van Dijck. Beetje glitter, beetje glam, beetje disco (er zat nogal wat Giorgio Moroder in, maar dan in een laaiende mix met haar gitaar) maar bovenal was dit een set die gewoon af was. Met recht op de main stage. En, we zullen er moeten aan wennen want de barbaren uit het noorden (grapje!) staan op het punt ons binnen te vallen.
Klein, heel bescheiden: The Scratch. Dat zijn dus Ieren want ze komen uit Dublin en dan kan je dat niet langer wegsteken. Misschien wel hét optreden van het weekend. Zanger Daniel ‘Lango’ Lang speelt met de massa, laat het publiek vrijelijk deelnemen want die eten uit zijn hand. Daar zit namelijk geld in. Niet dat ze rijk zijn, verre van. Maar dit was feest; Dropkick Murphys en Flogging Molly maar dan akoestisch al leverde dat niks aan dolle, dronken energie in. Nice to meet you, lads.
The Prodigy, dan? Die bestaan nog, zelfs na het overlijden van Keith Flint (toch de smoel van die band) en hun set was alles wat je er kon van verwachten: de apocalyps op uitbreken, het gedonder en geraas van een nieuwe, nog aan te komen dystopische wereld. Helaas hadden de heren geen zin in foto’s. Dus namen we maar deze van een mural. Goed, Vestrock: dat het goed was. Tot volgend jaar. Als we nog leven.
Merol : Facebook – Instagram
Maan : Instagram
Stake : Facebook – Instagram
S10: Facebook – Instagram
Life Of Agony: Facebook – Instagram
My Baby: Facebook – Instagram
The Scratch: Facebook – Instagram
