Een filmisch pareltje van meer dan vier minuten, een prachtig warm klankentapijt, een scheut country vibes, de vrouwelijke Everly Brothers en een gewaagde handdruk tussen drum-‘n-bass en Nederlandstalige rap. Excited? Luister dan naar onze Luminous Belge van deze week met volgende artiesten: SJ Hofmann & Shameboy, Warhaus, Compro Oro, Laïs en Chilly Mili.
Op 29 juni gaat de Vlaamse teenage horror film FOMO in première en zal dit najaar te zien zijn op Streamz. Diezelfde dag verschijnt ook de soundtrack van deze film, die gecomponeerd is door Sam Pieter Janssens (Clairval, And Then Came Fall, Driftwood). Vorige week kregen we een eerste voorproefje uit deze soundtrack met Demons van één van de hoofdrolspelers Nathan Bouts alias Nathan Boaz, nu krijgen we nog een teaser voorgeschoteld.
Aangezien Janssens regelmatig samenwerkt met Steven Borgerhoff (SJ Hoffman) was het evident dat we ook een song van SJ Hoffman op dit album kregen. Borgerhoff klopte dan weer aan bij Luuk Cox (beter bekend als Shameboy) om deze track in te blikken. The Darkness is de key-track van de film en sluit perfect aan bij de donkere sfeer van de film.
Het is een filmisch pareltje van meer dan vier minuten dat ook zonder de film zeker tot zijn recht komt. Borgerhoff heeft zijn warme stem neergelegd op donkere zweverige soundscapes en een sombere triphop-beat. Na twee minuten wordt de song een pure instrumentale track. Het volledige nummer is een enorme straf song die je volledig meesleept. Van ons mag SJ Hoffman nog meer met Shameboy samen werken als dit weer tot zo’n prachtig donker pareltje resulteert.
Maarten Devoldere heeft het de afgelopen jaar heel druk gehad met Balthazar waardoor zijn solo-project Warhaus wat in de vergetelheid geraakte. Vijf jaar na het tweede naamloze album komt Devoldere echter toch met een nieuw nummer.
Wij vonden altijd dat het Warhaus-geluid nogal heel dicht bij de sound van Balthazar aanleunde en er zo eigenlijk weinig verschil was tussen beide. Op Open Window is dat deze keer wel iets anders. Devoldere liet een resem strijkers aanrukken wat een prachtig warm klankentapijt oplevert waarop hij als een crooner zijn woorden knap neerlegt.
Deze eerste single uit het te verschijnen derde Warhaus-album Ha Ha Heartbreak voelde voor Maarten aan als een bevrijding. Eindelijk eens een schaamteloos romantische track schrijven over liefdesverdriet en ontkenning. Het is een heel overtuigende song die ons doet denken aan Portishead, Serge Gainsbourg en Burt Bacharach. Wij zijn dan ook enorm benieuwd of alle nieuwe songs van Warhaus in deze nieuwe stijl zullen klinken.
Een nummer beginnen met een pulserende bas, da’s wat ons betreft al voor de helft gewonnen.
Compro Oro weet zeer goed hoe ze ons op – niet zo – slinkse wijze kan meelokken in hun nieuwe single The Lower 9th. Nog geen tien seconden later zitten we oordiep in een muzikale film vol onheilspellende gitaargalm en een dwingende drum vol tegentijds getik.
Een scheut country vibes, een flinke teug americana, hier en daar een koebel en een snufje psychedelica brengen ons naar het zuiden van de VS. Naar New Orleans meer bepaald waar stadsdistrict Lower 9th Ward zwaar getroffen werd door overstromingen tijdens en na de doortocht van de verwoestende orkaan Katrina.
Het nummer is doordrongen van de zinderende, vochtige hitte van een zomers Louisiana. Halverwege de track passeren we kort langs Bourbon Street waar het altijd een beetje carnaval is. Het feest is echter van korte duur. De apocalyps wordt ons bespaard maar de hitte blijft heel het nummer lang als een bezweet t-shirt aan je rug hangen.
En het was toen 1998 en nu zijn we later. Maar in ’98 verscheen hun debuut-cd, en er zaten dobbelsteentjes in. (Echt waar!)
Laïs: waterlelies die openbloeiden tot nimfen en hun middeleeuwse madrigalen lieten klinken als klokken uit kathedralen. We dwalen…
Want ze hebben wat eeuwen stilgelegen, drijvend als bloemen op het water, een Ophelia in elk van hen. Elk? Nee, ze waren met drie maar Annelies Brosens is er niet meer bij. Er zijn nog:Jorunn Bauweraerts en Nathalie Delcroix. En dat laatstgenoemde haar pa nog een ploegmaat van Eddy Merckx was zal ze wel al moe gehoord zijn. Maar het wette haar tanden tot doorbijten.
Dit is hun Kom Terug, ze zingen nog steeds als de nimfen die ze waren en zullen blijven in Orion, het is de zoektocht naar iets van vroeger maar belangrijker is dat ze terug zijn. En ze klinken nog steeds als 24 jaar geleden. De vrouwelijke Everly Brothers – samenzang om bang van te worden – maakten een single die je kan meefluiten – laat het! – als je op zomernachten als deze en andere naar het uitspansel ligt te kijken, op je rug in het gras.
Welkom terug, Laïs!
Chilly Mili is ook zanger van WEBSTEK, maar brengt met Overpoort een dynamische solosingle uit, die trilt van de energie, getriggerd door maatschappijkritische bedenkingen – over uitgaan deze keer – en de daarmee gepaard gaande frustraties.
Gezien de titel, is dé Gentse studentenuitgangsbuurt de Overpoort het onderwerp. Hoewel er – gelukkig maar – minstens evenveel studenten de alternatieve (uitgaans)buurten opzoeken. Laat ons zeggen dat vooral de laatstgenoemden deze ietwat controversiële track inhoudelijk zullen (h)erkennen. “Ik kom daar echt niet graag, ik voel mij daar niet thuis”, laat Chilly Mili weten, want hij heeft helemaal niets met chique schoenen, fils à papa, slechte dansers op overbekende liedjes, bodywarmerkes,…
Muzikaal klinkt het als een gewaagde handdruk tussen drum-‘n-bass en Nederlandstalige rap. Een hand die wij graag in de onze sluiten! Chilly Mily zorgde voor lyrics en vocals op het nummer en het was goede vriend en drum ’n bass artiest NejNej die het schreef.
Veel luistergenot!
