Het GRENSROCK festival in Menen bestaat al sinds 1987. Het festival vond ondertussen plaats op meerdere locaties maar bleef steeds in het centrum van Menen. Na corona zijn ze opnieuw van start gegaan en dat deden ze op alweer een nieuwe locatie: Park ter Walle.
King Hiss kon helaas niet komen maar hun afwezigheid werd prachtig gecompenseerd door de heren van Ramkot. En hoewel het weer niet meezat – ’s morgens een vloedgolf over Menen en nog enkele buien verwacht tijdens de namiddag – kon dat de liefhebbers van Sister May niet thuishouden.
Bert Goethals en zijn band schreeuwden de wolken uiteen en brachten onder een weifelend zonnetje een gesmaakt optreden.
De kop was eraf en de organisatie had geen moeite om het strakke tijdschema naadloos te volgen zodat om 19h10 Wallace Vanborn kon beginnen.
Meteen zag je het park ook stilaan vollopen, de bezoekers van dit festival in Menen zijn nog echte werkers en die maken plezier nadat de dagtaak is volbracht.
Zoals reeds gemeld kwam Ramkot King Hiss vervangen en hun aanwezigheid zal niet snel vergeten worden!
Met drie man zoveel energie vanop het podium het park ingooien dat doen er hen niet veel na. Zelfs de regen vond dat ze er maar beter mee ophield, de band sleurde iedereen mee in dit mooie feest.
Raspaarden van dezelfde stal zijn de mannen Dirk. een band die langzaam maar zeker zijn stuk van de taart opeist en niettegenstaande de leeftijd van de leden ook al enkele jaren meedraait in de Belgische rockscene.
Jelle Denturck kent zijn geschiedenis en wist te vertellen dat een van de oudste stichters van het festival ook de fantastische naam Dirk draagt. Middenin het concert besliste hij om even op het publiek van Menen te gaan zwemmen wat ontzettend gesmaakt werd door de jonge gasten in de moshpit.
Afsluiten deed Novastar. Velen vroegen zich af of die band wel helemaal paste in de lineup? We kunnen daar maar één ding op zeggen: Novastar deed het passen.
Rasmuzikanten van dit kaliber boeien jong en oud ook al staan ze niet elke week in de hitlijsten.
Joost Zweegers pakte het publiek in met zijn indiepoprock zoals hij dat alleen kan, soms wild, soms hard en soms heel gevoelig.
Na deze zeer geslaagde eerste festivaldag was het nog feesten met DJ BR3IN3 tot in de vroege uurtjes
