De naam is van den Bear, de beschrijving enkel en alleen: “It was the story of a man that sometimes felt like a bear and then sung about it”. Zo hult de band rond Antoine van den Berg zich in mysterie. En laat dat nu net de goede toon zetten voor hun allernieuwste single Copenhague.
Met melancholische gitaren, een zacht ritme en poëtische lyrics klinkt het begin van Copenhague als iets waar de mannen van The National mee zouden kunnen afkomen, hier te lezen als een groot compliment. Echter, naar het einde toe transformeert de trage indierock naar obscure postrock, gevoed door loeiende gitaren en een onverwachte trompet. De danser in de bijhorende videoclip lijkt op hetzelfde moment bezeten te raken en het maakt het ook moeilijk voor ons om te blijven stilzitten. Ook wanneer de muziek zachtjes uitsterft lijken de klanken nog voort te dreinen.
Als de sfeer van dit fantastisch voorproefje wordt verdergezet in de nieuwe ep Somewhere The Trains Are On Time (iemand al gehoord van deze plek?) kunnen wij helemaal niet wachten tot begin maart om de rest te horen.
Ine Geldermans
