New York is gestoeld op staal en steen maar in de ondergrond daarvan leven ratten. Soms komen ze eens boven, piepen eens, en duiken dan weer de bepaald vuile, vervuilde ondergrond in.
Daarin overleven ook The Men, riolen helemaal hun ding, en ook zij komen al eens boven maar piepen niet, nee, ze schreeuwen. Dat doen ze nu al veertien jaar en acht albums vol rattenhaar lang. En dat mag, het is punkrock, onder de grond knagen ze aan zichzelf en springen naar de keel van anderen. Het is beter uit hun buurt te blijven.
Maar misschien toch weer niet, want in februari komt hun negende lp uit en dit is een smaaktest van het bloed dat er zal uitvloeien. Hard Livin’ is een single die naar de keel hapt, het ramt, het kramt haat en energie in een aantal minuten en het kan hen verder geen hol schelen wat jij of ik of je achterneefje ervan vinden zal.
Dit is lawaai gemaakt door ratten, melodieuze ratten evenwel, maar: spijkerhard, gemeen en uit op bloed. Ook dat van jou. Gelieve luid te zetten.
