Dit jaar is het 8 jaar geleden dat we afscheid moesten nemen van Gorki-frontman Luc De Vos. Luc zong in het het nummer Tijdbom “laat mij nog iets weten, je mag mij niet vergeten. Ik leef onder de sterren, die jij ziet aan de hemel”. We zijn hem nog niet zeker vergeten, De Vos werd dit jaar nog vereeuwigd op een muurschildering in Gent en bij stadgenoot Stefaan Tubex zit Luc ook nog diep in zijn hart. In 2018 schreef hij al een ode aan hem en Thé Lau met het nummer Uitweg.
Voor de tekst putte Tubex inspiratie uit het boek Vos van Leon Verdonschot. Het boek beschrijft Luc als een vat vol interessante tegenstellingen, die heeft Stefaan proberen vatten en samenballen in één nummer.
Mensen blij maken, ‘paljasserij’ en grappen en grollen was waar het om draaide bij Luc, maar tegelijk dacht hij heel erg na over de wereld en had hij zijn donkere momenten. Hij had iets waar veel mensen jaloers op zijn. Een soort je m’en foutisme en een eeuwige gretige jeugdigheid die velen aansprak. Tegelijkertijd heeft hij een ongelofelijk mooi en groot oeuvre nagelaten en was hij dus vooral ook een noeste werker, en dat voor iemand die liet uitschijnen dat hij luiheid tot een kunstvorm verhief.
Vos is een prachtige ode geworden aan een heel mooie mens. Tubex legde zijn mooie warme stem in een wondermooi klankenblad waarin hij zichzelf op een mooie ingetogen manier begeleidt op gitaar en sombere keyboardklanken. Zijn tekst spreekt boekdelen en raakt heel diep.
Je kan je afvragen waarom Luc De Vos nog een extra eerbetoon verdient, maar volgens Tubex kunnen er nooit genoeg eerbetonen gemaakt worden voor Luc.
