De vlag dekt niet altijd de lading als het gaat over bands die claimen postpunk te spelen. Britse postpunkers Squid verheffen zich echter vlot tot de eredivisie in dit genre bij bands als Fontaines Dc en Shame.
Niet toevallig leerden we Squid kennen in 2019 op het Kortrijkse Sonic City festival gecureerd door hun maatjes van Shame. De band was met hun ep Town Centre ( 2019) de talk of the town in hippe muziek middens. Superlatieven schoten tekort in reviews en op basis van wat we die dag zagen in Kortrijk wisten we dat dit geen hype maar een blijver zou worden.
De band uit Brighton brengt op 7 mei hun debuutalbum Bright Green Field uit op Warp Records. Voorloper van de plaat is de single Narrator waarop Squid een muzikale alliantie aangaat met gastzangeres Martha Skye Murphy. Na een gezapige, leuke start zet de band ons halfweg schaakmat met een geniale schijnbeweging. Die versnelling hoger, dat extra laagje genialiteit, die extra power, dat leuke slot, die hadden we niet zien komen.
Narrator is dik acht minuten (jawel!) genieten van postpunk, funk en artrock op zijn best. Het venijn zit hem in de staart wanneer de band een epische finale inzet. Squid neemt ons stevig bij het nekvel en drummer/zanger Ollie Judge klinkt als David Byrne die op hete kolen loopt. Het nummer is voorzien van een straffe clip van Felix Green. Meer nog dan de andere postpunkbands durft Squid stevig buiten de lijnen kleuren en overstijgen ze qua originaliteit makkelijk soortgenoten.
Narrator moet tot het strafste behoren wat we dit jaar al hoorden in dit genre, nochtans werden we met releases van Viagra Boys en Shame al aardig verwend. We hebben een sterk vermoeden dat de uitdrukking “één zwaluw maakt de lente niet” op 7 mei ontkracht zal worden wanneer de debuutplaat uitkomt waarbij Dan Carey (Dogrel/Fontaines DC/Black Midi) achter de knopen zat. Hou de winterblues buiten en laat je vaccineren met een stevige dosis Squid.
Squid speelt op 8 oktober in de Botanique.
