Vorig jaar bracht het Londense Sorry hun tweede album Anywhere But Here uit. Ondanks de lovende commentaren, vond de band het nodig om het nummer Screaming In The Rain Again opnieuw op te nemen en er een stevigere versie van te maken.
De nieuwe versie moest luider, steviger en sneller zijn. Ze moest passioneler klinken.
Op het album valt Screaming In The Rain Again nauwelijks op, het is een rustige track waarin bijna niks gebeurt. De nieuwe versie klinkt helemaal anders. Het nummer schuurt meer en kreeg een stevige spanning mee. De arrangementen gaan een stuk dieper en het refrein klinkt veel vuriger.
Al sinds mijn jonge jaren heb ik een grote passie voor muziek gekweekt, die
is enkel nog maar gegroeid. Muziek die buiten de lijntjes kleurt spreekt mij het
meest aan, maar als het goed gemaakt is heeft het mijn volledige aandacht. Of
het nu jazz, funk, soul, gothic, wave, elektro, pop, rock, world is het maakt niet
uit genres zijn er enkel om in vakjes te stoppen, en daar hou ik niet van.
