Het ongrijpbare moet je omhelzen… en dat is precies wat Pothamus belooft met hun debuutalbum Raya dat er binnenkort aankomt. “Met eerbied voor het ongrijpbare, puzzelden we met bestaande mythen en ideeën tot nieuwe betekenissen ontstonden”, zegt drummer Mattias Van Hulle. Van dat nieuwe album kregen we van de sludge/postrock-band uit Mechelen alvast Orath te horen.
Orath is het nummer waarmee Pothamus de eerste steen legt van een eigen mythologie. In deze – maar liefst elf minuten durende – track, beschouwt Pothamus de natuur als een cyclisch en eeuwig traject. Als de natuur sterft in de winter, draagt ze de zaden van de lente in haar ondergang. Nieuw leven voedt zich met de dood in een cyclus die zich eeuwig herhaalt, zonder begin of einde, waardoor de vernietiging nodig is van wat ervoor kwam. Met de bijhorende videoclip symboliseerden ze deze repetitieve herhaling van leven en licht en de onuitputtelijke vruchtbaarheid in het Great Fire-ritueel van Bouge (Namen), waar ze de beelden opnamen.
De betekenis van de bandnaam Pothamus zit ergens tussen ‘stromen’, ‘kabbelen’ en ‘kolken’, maar Orath is vervuld met vuur dat al gauw barst. Geen waanzinnige explosies, maar ingetogen intrinsieke oplopende spanningen, die bloedend mooi openbloeien in ritueel klinkend gezang, bars dreunende drumslagen en diepduister trillende riffs. Het cyclische van het nummer zet zich vast met ritmische ademruimtes tussendoor waarin het snaarwerk rakend is. Hypnotiserende bassen en oosters getinte klanken en gezang gaan in duel met de harde ondergang, verklankt door rauw esthetische kreten, die geschreeuw nooit dreigen te benaderen. Naarmate de track vordert, worden we steeds meer in de tribale ritmes meegezogen. Het voelt als ondergang en hergeboorte tegelijk.
Het kost je wellicht geen 11 minuten om te begrijpen dat we deze intense sound van Pothamus niet zomaar als sludge/postrock-band kunnen beschrijven. Deze heren kabbelen niet. Ze overspoelen…
Raya verschijnt op 4/12 als eigen release, met ondersteuning van Consouling Agency.
