De naam klinkt als een vloek in het Russisch, of als één van die gedroomde plaatsjes aan de Kaspische Zee. Maar Giel Cromphout heeft een naam, het is zijn naam, en die is nu eventjes veranderd in NOVGROD.
Maar weet je wat de ziekte van de Belgische muziek is? Projecten. Want alles is hier een project. Giel zat in El Yunque en Blægger, wie of wat dat ook waren, maar heeft nu een soloproject. Geeuw.
Maar voor je denkt dat we hier de brandstapel aan het herbebossen zijn: Japan is een geweldige single. Begint met overvliegende gitaarstraaljagers zoals in Here Come the Warm Jets van Eno. En hij zit in de cockpit, hij, Giel, en stuurt dan naar andere oorden en ander instrumentarium.
Japan is een grootse single en in het najaar – altijd dat najaar – verschijnt zijn full album en gaat hij optreden. Hoe hij dit live gaat brengen is ons een raadsel, maar we gaan kijken. Jullie ook.
