Die regenachtige wintermiddag in Brussel op de Boulevard d’Ypres. Vanuit het keldergat van galerij/concertplek Un Peu klinken de stemmen van Matt Watts en Stef Kamil Carlens die aan het soundchecken zijn.“If I was where I’d be then I’d be where I am not”
Een door merg en been gaande versie van de countrytraditional Katie Cruel. De regen klinkt als applaus. Katja Stonewood en ik zijn hier vandaag om een clipje op te nemen voor Matts eerste single, Sha la la la Jim. Een regelrechte hit in een eerlijke radiowereld. Aanstekelijke refrein, goedgezinde riff, knappe stemmen, fijne productie.
De in Brussel aangespoelde Amerikaan Matt Watts heeft een fijne bende rond zich verzameld. De immer stijlvol geklede Stef Kamil Carlens op gitaar en tweede stem. (Contra)bassist Nicolas Rombouts draagt een NY-petje. De gemutste Maarten Moesen beroert de drumvellen. Teuk Henri zal later op de middag binnen stuiken om als gast enkele duistere gitaarlijnen neer te leggen. Dit zijn kerels die met plezier, en hart en ziel muziek maken. Nog even overleggen. We willen de clip simpel houden. En toch goed. Zo live mogelijk, alsof de groep bij je thuis aan het spelen is. Het rock-’n-roll-gevoel – niet zo moeilijk met deze mannen – overbrengen.
De kelder van Un Peu is dan ook een droomlocatie. Gezellig ingericht met sofa’s en boekenkasten en prullaria, leuke verlichting. En er komt een open lift in uit! Katja hoeft geen twee keer na te denken. En gaat naar boven voor het openingsshot: een lange take vanuit de dalende lift. Drummer Maarten telt af. En hop we zijn vertrokken, Jim. Vier takes later staat alles op film en kan het knip- en plakwerk beginnen.
Op 7 februari 2020 komt het album Queens uit bij Starman Records.
Kris Verdonck
