In 2012 maakten we kennis met Marco Zanetton, beter bekend als Marco Z, met zijn vrolijke popsong I’m A Bird. Met zo’n catchy nummer dachten we dat we nog veel van deze Limburger mochten verwachten. Na zijn debuutalbum The Ordinary Life Of Marco Z volgde enkel nog, drie jaar later, de langspeler Hold Me Like The World Is Ending die weinig stof deed opwaaien. Maar kijk, Marco kondigde net zijn derde album Lost Connections aan, dat in de loop van dit jaar verschijnt.
Normaal zou dit album een old school late eighties rockplaat worden die hij wilde opnemen met enkele Sore Losers. Toen kwam corona en trok Marco zich terug op zolder waar hij aan de slag ging met drumcomputers, synths en zijn vertrouwde akoestische gitaar. Zangeres Elke Smeets en creatieve duizendpoot Joey Brocken (Chackie Jam) voegden er nog wat backing aan toe, Alessio Di Turi (Sore Losers) mixte de hele handel en Lost Connections was klaar.
Met Arguably komt Marco Z met een totaal anders geluid dan voorheen. Het werd een sfeervolle singer-songwriter song met bijzondere soundscapes en de pure klank van zijn gitaar en de stem van Z die heel ingetogen klinkt. Deze vernieuwde Marco Z klinkt dan ook veel intenser dan zijn oudere werk.
