In Tervuren pronkt een prauw in het Afrikamuseum maar eigenlijk hoort Kloot Per W daar zijn eigen museum – en hopelijk niet te snel: mausoleum – te krijgen. The Misters? The Crooners, sorry,De Kreuners? Daar zit muziek in en zo ook in Kloot.
Hij doet het à la Française, tegenwoordig. ‘À la Recherche du Temps Perdu’ had en heeft Marcel Proust geschreven. Ook over deze single. En het is een goeie single. Kloot zoekt zijn weg doorheen dingen in bloei, vond er onderweg in eindeloze velden zijn platen van The Kinks terug want dit is het: Ray Davies in het Frans. En als er één iemand is die hem in onze driehoek mag vertegenwoordigen, dan Kloot. Kus hem.
Oudere jongere of andersom, beetje schuw, droeg ooit veiligheidsspelden in dingen en las vooral te veel om slecht te zijn. Punkrock stuwde het joch op in de vaart der volkeren, The Smiths redden zijn leven, The Ramones leerden hem tellen, en verder doet hij maar wat. Hij leeft nog.
