Jo Ryder begon als een audiovisueel project van Lauralee Sheenan en Owen Norquay in 2009. Sheenan werkt in de digitale media sector en is frontvrouw van The Lovely Killbots, Norquay is muziekproducer en fotograaf en speelt bas bij The Mooks en Simple Sailor. Met dit project wil het duo met analoge en digitale tools, soundscapes maken die het moderne geïsoleerde leven reflecteren. Hun muziek geven ze het label “elektronische shoegaze” met invloeden van Beach House, Purity Ring en jaren ’70 soundtracks.
Fictional Dreamer is een hommage aan de mensen die het duo verloor en de mensen waar ze nog steeds naar op zoek zijn.
Het nummer werd opgenomen in een nu verdwenen repetitieruimte in Toronto. Het verlies van die locatie aan de opgeblazen vastgoedmarkt van de stad, onderstreept het gevoel van melancholie en verlies dat het nummer achtervolgt. Fictional Dreamer wil ook herinneringen oproepen aan de levendige muziekscene van Toronto 15 jaar geleden.
Het begin van het lied kent een dromerig psychedelische 70’s sfeer die doet denken aan de songs van Broadcast en Beach House. Met zenuwachtige beats wordt het tempo opgetrokken en krijgen we een 80’s electrowave vibe die in de outro terug evolueert naar hoe het nummer begon. Shoegaze zouden we deze track nu niet echt noemen, wel een combinatie van boeiende avant garde en dreampop.
