Niet lang na de release van hun tweede single Naamloos, brengt Hoetelaer opnieuw een nummer uit. De nieuwe single luistert naar de naam Stille Straat. Zo hebben we reeds drie van de vier songs gehoord die op de eerste ep te beluisteren zullen zijn.
Daarmee hebben we bijna een totaalbeeld van hoe de plaat zal klinken. En als we, op basis van de nummers die we tot nu al hebben gehoord, de plaat in één woord kunnen omschrijven dan is dat ‘melancholisch’. Niet alleen de mysterieuze en archaïsche teksten dragen bij tot dat gevoel, ook het instrumentarium zet die sfeer kracht bij.
Dat is voor Stille Straat niet anders. Het nummer begint met het geluid van een elektrische piano. Vervolgens valt de zachte stem van Remko in, die de prachtige tekst sereen brengt. Het aantal gebruikte instrumenten is beperkt en sober. Opnieuw slagen Deben en Werner erin met subtiele aanvullingen de song tot een mooi geheel te vormen, zonder de aandacht weg te nemen van de poëtische verzen.
Met deze derde single bevestigt Hoetelaer hun herkenbare en vernieuwende sound in het kleinkunst landschap. Ze timmeren verder aan hun eerste ep die Winter zal heten. Wij kijken dan ook uit naar het laatste nummer dat hun ep compleet zal maken.
