En ze is amper 22! Tweeëntwintig, dus, we vallen in herhaling en dat zullen we nog wel doen.
Wie niet in herhaling valt: Emma Raye, Emma Van Rhee in het echt, want ze kan niet in herhaling vallen omdat het haar eerste singeltje is. Het hoort in elke jukebox.
Want? Ja, waarom? Wel, omdat die Emma wel wat meegemaakt heeft. Zware ziekte en een relatie die explodeerde zoals vulkanen dat doen. Maar de vrijgekomen lava nam ze mee, vulde haar bloed ermee, en maakt dit, en dat klinkt even ongelofelijk als explosies van vulkanen.
Ze is amper 22 (daar gaan we weer, het eindeloze vallen in herhalingen) maar klinkt nu al als Marianne Faithfull, minder doorrookt en doorzopen evenwel, maar dat geeft niet, niets geeft nog als je Another Shot hoorde, beleefde en hoorde en nog eens hoorde want horen is beleven.
“You rule my life, My almost every thought, But here you go again, Giving me another shot…”
Het doet pijn, echte pijn doet echt wel pijn, hopelijk niet voor altijd voor Emma Raye maar misschien toch wel want we willen meer horen. We vallen weer in herhaling, wat ook pijn doet, maar: dit hoort in elke jukebox, die van jou vooral. Another Shot is een song die naar je hapt, stukken uit je bijt en je een beetje levenloos achterlaat. En ze is 22 zeg… Oeps! Herhaling! Maar herhaal vooral dit, het is een klein meesterwerkje van een kwetsbare vrouw die leeft.
