Als een astronaut naar de sterren reist, is een ‘chrononaut’ dan een tijdreiziger? Dat denken we wel wanneer we Chrononaut van Ellis Mane horen. Laat je niet afschrikken door de steeds weerkerende “tick-tock” in de brug naar het refrein en zinnetjes als “Things take time” en “Time flies by”: wanneer de zangeres in het refrein “We’re losing every sense of direction” zingt, ga je als luisteraar inderdaad een beetje zweven door de vervagende grenzen van tijd en ruimte.
Het sciencefictionverhaal krijgt zelfs een horrorrandje met regels als “The shadows of the walls are creeping up to me / Hindering somebody who wants to break free”. Ellis leerden we kennen als deel van Sonderwålt en met haar eerste solosingle Nobody Is Happy All The Time, maar hier slaat ze andere wegen in. Niet alleen door de intrigerende psychedelische tekst, maar ook muzikaal: luister maar eens hoe stevig en tegelijk funky haar gitaar klinkt, gesterkt door de baslijn en de percussie.
En de tijd, die tikt inderdaad onverstoord verder: daarom draagt de zangeres haar nummer ook op aan Gerard Van Menxel, de man die haar dat duwtje in de rug gaf dat ze nodig had om op een podium te staan als Ellis Mane en haar een eerste solo-optreden liet geven in zijn huiskamer, maar die helaas te vroeg van ons is heengegaan.
