Geen idee wie hij of zij of hen zijn. Aan de stem te horen: een man. Is het Banksy? Nee, die doet grootstadsguerilla mits graffiti en Blue Gorilla doet dat met muziek.
En er gaat nogal wat geluid door; het geluid van oorlogen. Daar wil je niet zijn, in de studio waar hij zijn dingen doet.
Want het dreint, het dreunt, oorlog op komst, daar zijn de vliegtuigen, Here Come The Warm Jets (Brian Eno) en hier komt Blue Gorilla. En je wil dit niet meemaken maar misschien toch wel want je bent aan het luisteren.
Dit is uiteraard zeer jaren tachtig, het donkere daarvan, draag zwart en zie er verveeld uit, maar er zit opwinding in dit, The First Always The Loudest. En het is geeneens de eerste, er zijn al drie ep’s van hem uit en die kan je beter eens opzoeken want opzoeken doet geen pijn. Dit, evenwel, wel. Maar niet aan en in de oren. Oef.
