Hoge verwachtingen scheppen. Het is en blijft gevaarlijk spel. In de liefde, maar ook in de muziek. Mening band viel al op haar bek door de muziekliefhebber net iets te dorstig te maken naar nieuw werk om het daarna weer vliegensvlug uit te kotsen. HEISA besloot om de kans te wagen. Zelf hebben ze het al over een komende HEISA-mania die weldra op komst is en hun nieuwste album moet voor hun worden wat Nevermind voor Nirvana was.
Overdreven, zeg je? Na het horen van de eerste single Let Go geen tikkeltje. Meer zelfs, met deze oorwurm (want dat is het!) zouden wij durven stellen dat het nieuwe album Joni (geen flauw idee waarom deze plaat zo heet) één van de beste releases van dit jaar zou kunnen worden. Al was het maar omdat sommige hypes wel waar zijn.
Een hype die ze niet alleen zelf in de hand hebben gewerkt, maar ook aan zichzelf hebben te danken. De liveshows lieten het al uitschijnen, maar de nieuwe nummers zijn overdonderend goed.
In Let Go trekken de drie alle registers open om te tonen wat ze in hun mars hebben. Muziek die gedreven wordt door chaotische, en tegelijkertijd goed gestructureerde ritmes. Een oerkreet die zich weet te vermommen tot de meeste aanstekelijke noiserock die we gehoord hebben sinds Well Hunger van Kapitan Korsakov. Muziek die gemaakt werd omdat ze moest gemaakt worden, en waarvan je weet (zij weten het ook), dat ze het wel eens zeer ver zou kunnen schoppen.
De nieuwe plaat van de drie uit Hoeselt (tegenwoordig ook Gent en Duitsland) komt uit op 24 april bij Mayway Records en werd geproducet door Jan Viggria van die andere noiserockers die binnenkort ook een nieuwe voor ons in petto hebben: The Guru Guru voor de kenners. Het was misschien niet jouw voornemen op oudejaarsavond, maar 2020 wordt een jaar vol heisa!
