Overal ter wereld vind je verhalen over dwaallichtjes, vlammetjes in de verte die wanhopige wandelaars laten verdwalen in de donkerste moerassen. Dat beeld gebruikt Anouk Dubois in haar nieuwe nummer. Want ook zij lijkt de weg kwijt en is in een mistige, zompige wereld op zoek naar zichzelf.
Na haar eerste single Zwak Voor Jou bereidt Anouk een opvolger volgens hetzelfde recept: haar kraakheldere stem, een zorgvuldig opgebouwde compositie en een mysterieuze tekst in het Nederlands. Slechts af en toe ligt de symboliek er wat te dik bovenop, bijvoorbeeld wanneer ze zingt “Door de bomen het bos verloren, geen pad meer vertrouwd / Kan iemand mijn lied nog horen? / Het lied dat mij de weg wijst naar mezelf.”
Een opvallende toevoeging is het Hammondorgel. Hoewel Anouk het nummer aan de piano schreef, besloot ze tijdens het opnameproces toch dat vreemde instrument af te stoffen dat ooit aan de grootouders van de producer toebehoorde. Het is even wennen aan die metalige klank, die we sinds de hoogdagen van Deep Purple in de jaren zeventig niet vaak meer gehoord hebben. Wanneer je Dwaallicht een tweede keer beluistert, trekt het geflonker van het orgel je echter dieper het nummer in, dieper in het sprookjesachtige universum van Anouk Dubois.
