Sinds 2015 maken Dries Van den Bulck, Mattias Stynen, Robbe Van Bael en Arne Van Bael samen stevige rock onder de naam Yellow City. Deze vier kempenzonen zijn afkomstige van Zammel, een deelgemeente van Geel, wat meteen hun groepsnaam verklaart. In 2016 de band met de ep Four en nu is hun debuutplaat, die naar eigen zeggen meer ambitie en diepgang toont dan alles wat de groep tot nu toe liet zien.
Voor frontman Dries is Requiem een dodenmis voor zijn vader, de man die hem de liefde voor muziek bijbracht en uit het leven stapte toen de zanger/gitarist zestien was. Zijn vader had een depressie. Dries herrinnert zich vooral nog dat hij overdag geen energie had en enkel in de zetel kon liggen, terwijl hij ’s nachts de slaap niet kon vatten. Die periode heeft Dries getekend als songschrijver en dat hoor je ook in dit album. Requiem is echter meer dan een afscheidsalbum, Van den Bulck verwerkt zowel het heden en het verleden op deze plaat.
Het album opent met een sfeervolle, mysterieuze intro waarna het stevige postpunk-achtige Dance de boel laat ontploffen. Op het emotionele en intense Demons zingt Dries over de demonen die zijn vader en zichzelf in hun macht hebben. Hij zingt echter ook over hoe hij ervan overtuigd is dat hij ze altijd zal kunnen afweren met liefde en muziek. Patience is een ijzersterke compositie waarin de zanger ingaat tegen de middelmatigheid van veel van zijn leeftijdsgenoten. Op Silence en Fade Away verwerkt Dries het verdriet over de dood van zijn vader. Twee nummer die veel indruk maken.
Met Inside gaan het viertal stevig tekeer tegen de obstakels die ze voor zichzelf hebben opgeworpen. Home bouwt stilletjes op tot een indrukwekkende songs waarop Dries het concept “thuis” serieus onder de loep neemt. Labyrinth is opnieuw een emotionele song waarin de songschrijver zich afvraagt of hij toch niet gewoon een nummer is ondanks de weg die hij in zijn leven al afgelegde en het leven dat hij vandaag leidt. Met Music roept de band op om de schoonheid van het leven te willen zien. Daar kan muziek natuurlijk bij helpen.
Het album sluit af met het titelnummer, waarop Dries het einde van een donkere periode in zijn leven afsluit. Het is dan ook een totaal ander nummer dan de andere songs. Geen rock maar pure piano- en synth klanken en de gedreven stem van Van den Bulck.
Yellow City heeft een indrukwekkende en persoonlijke debuutplaat afgeleverd. Het is geen evidente keuze om zoiets persoonlijks neer te zetten als debuut en daarvoor alleen al krijgen ze alle lof. Ook muzikaal zijn deze kerels heel sterk en verwachten we nog veel van hen in de toekomst.
Denk je aan zelfmoord en heb je nood aan een gesprek, dan kan je terecht bij de Zelfmoordlijn op het nummer 1813 of via www.zelfmoord1813.be
