Wall Of Fire laat zich omschrijven als een pop-rockband met leden uit Brussel, Gent en Mechelen die actief is sinds 2022. Laat ons maar meteen met de deur in huis vallen: de band was een nobele onbekende voor ons tot we hen aan het werk zagen als support voor Less Autre eind november 2023 in De Klinker in Aarschot. En we mogen gerust stellen dat ze daar op vakkundige wijze het publiek onmiddellijk wisten in te palmen.
Ze doen dat enerzijds met aanstekelijke catchy songs die de ene keer een bluesy karakter hebben, maar het volgende moment behoorlijk stevig rocken. Afwisseling echter troef en ze weten even hard – of zo mogelijk nóg meer – te charmeren met ingetogen, pakkende ballads. Waar de uptempo-songs zorgen voor een mooie samenzang tussen Greg Pat (volledige naam Gregory Paternoster) en Lisa, is het deze laatste die in de ballads het voortouw neemt. Dat ze een stem heeft als een klok, mochten we in levende lijve ondervinden. Loepzuiver en krachtig blaast ze alles en iedereen omver en daardoor hangt eenvoudigweg iedereen aan haar lippen.

Maar goed, we hebben het in feite enkel nog maar gehad over onze live-ervaring met Wall Of Fire terwijl het hier vanzelfsprekend hoort te gaan over de nieuwe ep Second Chance die de band uitbrengt amper twee jaar na voorganger Defying Heights.
Enige aandacht voor de titel lijkt ons voor-de-hand-liggend. Volgens Greg Pat himself dienen we de ep op te vatten als de tweede kans die de band zichzelf geeft om beter en sterker voor de dag te komen na geleerd te hebben uit fouten en tegenslagen bij het debuutalbum. Ze konden toen puren uit een rijkgevuld archief en kenden een tour met ronduit fantastische ervaringen, maar evenzeer vielen er tegenslagen te verwerken.
In plaats van de moeilijkheden te negeren of aan de kant te schuiven, kozen ze ervoor om ze om te zetten in nieuwe muziek en op die manier sterker voor de dag te komen. Het gaat niet enkel om muzikale groei, maar evenzeer om persoonlijke. Zo behandelt de song Silence het thema van omgaan met het verlies van iemand uit je directe omgeving die streed tegen een terminale ziekte. Silence komt als een pakkend, ingetogen nummer nadat de plaat opent met twee onvervalste catchy meezingers.
De opener is de titeltrack Second Chance die meteen duidelijk maakt waar de band voor staat. Nadien volgt Dancing wat wellicht tekstueel niet de meest diepgaande song is die Wall Of Fire in haar repertoire heeft, maar de titel verwijst onmiskenbaar naar het ene doel van de track: swingen en fun beleven. Des te meer komt het contrast met Silence dan naar voor. Niet enkel ruimen de opzwepende ritmes plaats voor een rustige en ingetogen sfeer, maar evenzeer is er het zware thema dat je bij de keel grijpt. Hoe leuk de funky songs ook mogen zijn, waarmee Wall Of Fire live menig dansvloer in de fik weet te steken, zijn het voor ons toch voornamelijk de tragere nummers die blijven kleven.Als je weet dat Wall Of Fire het hele productieproces in eigen handen nam, is de vooruitgang des te opmerkelijker. De live-ervaringen hebben hen duidelijk sterker gemaakt als band, maar heeft hen evenzeer doen voelen hoe hun songs overkomen op het publiek. Ze hebben er doelbewust voor gekozen om de regie zelf in handen te nemen omdat ze heel goed wisten welke richting ze uit wilden. Als rasmuzikanten zoals Jente Pironet (Portland) en Gert Bettens (K’s Choice) zich fan noemen, dan menen wij dat die Second Chance dik verdiend is én de kans voor wie hen nog niet kent om daarin verandering te brengen.