Het Frans-Belgische (Rijsel/Doornik) viertal Unik Ubik knalt met I‘m not feng shui hun derde langspeler door onze speakers. We kregen dit te gekke combo in de gaten tijdens een opwindend live optreden ergens in het bijna onwaarschijnlijke pré-corona tijdperk. Hun innovatieve geluid heeft zowel een bizarre als aanstekelijke inhoud, wars van hokjes denken. Unik Ubik is aan onze kant van de taalgrens eigenlijk niet zo bekent maar met deze plaat zal daar (hopelijk) vlug verandering in kunnen komen.
Zes jaar ligt er tussen hun vorige plaat Maximum Axis en I‘m not feng shui. De band bruist van energie en gaat explosief van start met een opzwepend jazzy nummer waarbij de honger naar het live spelen duidelijk uit de verf komt. Unik Ubik schuurt en wringt zich op dit album doorheen een muur van psychedelische jazz, ranzige punk- en noiserock waar de vonken van af vliegen. Hun geluid klinkt bij momenten erg Brits. Tussen het opzwepende getoeter schiet de band ook nog eens een lading dreunende indie gitaarriffs tegen onze de trommelvliezen.
Het viertal schuwt het experiment helemaal niet en gaat dikwijls te keer als een bende losgeslagen beesten. De vocalen hebben een hoekige inslag tussen de afro en wereldmuziek getinte melodieën en de chaotische ambiance. Unik Ubik ventileert zich in een rauwe mix van genres die zich als vlijmscherpe scheermessen in onze oren en hersenen kerven. I‘m not feng shui is een waanzinnige roes van de pot gerukte energiestoten die het pad naar de hernieuwde vrijheid plat plaveit. Waar is dat feestje?
