Roselien Verboven kan echt zingen. Dat is mooi, want haar stem staat centraal op het album Postcards from Berlin. Meestal begeleid door een toepasselijk bespeelde gitaar van Michiel Op de beeck. Meer is er niet nodig om de kwaliteit van de liedjes te benadrukken.
Toch klinkt er een hobo in de albumopener die het nummer op het einde een meerwaarde geeft. In Full of Emptiness wordt er gedrumd, wat het rechtlijnige karakter van het nummer benadrukt. Een nummer om de zonsondergang mee tegemoet te rijden.
De hele plaat klinkt absoluut tijdloos, dus je moet even opzoeken wanneer hij is opgenomen. De band moet de tijd hebben genomen om de nummers op te nemen en uit te werken, want niets klinkt gehaast of onder tijdsdruk gemaakt.
Op Midnight Sun vervangt een dominante piano de gitaar voordat het nummer overgaat in een soort blues. Suppose wordt ondersteund door een ontspannen bossanova ritme. Jazzy gitaarakkoorden zijn onder andere te horen in The Absense of You.
Ondanks de constant aangename sfeer van de plaat, is er toch genoeg afwisseling om verveling te voorkomen.
De laatste twee nummers op Postcards out Berlin zijn live-opnamen uit de LA Recordings Studio in Berlijn, waar het album werd opgenomen. Why is een pianoballad waarop Michiel ook op de achtergrond zingt, zoals op sommige andere nummers, wat een mooi contrast vormt met de zang van Roselien.
Lost in the Crowd wordt weer gedragen door zang en gitaar.
Wat opvalt aan de liveopnamen is dat er bijna geen kwaliteitsverlies is ten opzichte van de gewone studio-opnamen wat betreft de bespeelde instrumenten en de zang. Als True Rose hiermee wil solliciteren naar optredens, dan hebben ze een goede troef in handen.
Bij veel bands duurt het meerdere albums om het punt te bereiken van rustige, intieme opnames zonder veel afleiding van effecten. True Rose doet dat op hun debuutalbum.
