Too Noisy Fish heeft weer toegeslagen. Het eigenzinnige trio bestaande uit pianist Peter Vandenberghe, contrabassist Kristof Roseeuw en percussionist Teun Verbruggen pakt op het derde album Furious Empathic Silence, opnieuw uit met een uitdagende muzikale reis, waarbij labelen haast geen zin heeft. We houden het op spannende en boeiende composities waarbij Vandenberghes pianovirtuositeit steevast ondersteund wordt door het hechte drumwerk van Verbruggen en diepe baslijnen van Roseeuw.
De composities op Furious Empathic Silence, zetten de luisteraar soms op het verkeerde been, en/of nemen een verrassende wending, iets waar Too Noisy Fish een patent op blijkt te hebben. De muziek is vaak filmisch, lurkt soms even naar klassieke muziek om dan weer behoorlijk gejaagd en swingend uit de hoek te komen. Labels zoals free jazz, ambient en experimental worden al eens gebezigd wanneer gepoogd wordt de stijl van Too Noisy Fish te omschrijven. Begrijpelijk en vaak correct maar het muzikale spectrum waarin het trio opereert is zoveel rijker en eigenlijk ondefinieerbaar.
FID – Frederik in Doubt is een compositie die maar niet écht van start lijkt te willen gaan, met een simpele pianolijn, bas en drums, maar tegelijkertijd ben je als luisteraar wel degelijk al in een bijzonder boeiende groove meegenomen. Eigenlijk helemaal niet zo’n simpele compositie en de spanning wordt volop opgebouwd. FSS – Fiercely Shaken Not Stirred sleept zich traag op gang, met een prachtige, melancholische pianopartij, waarbij de drums en bas ten geleide spelen, maar vooral angstaanjagende effecten evoceren.
In FUQ – Frequently Unanswered Questions gaat het tempo in een hogere versnelling, in deze vintage vinnige jazzcompositie is het genieten van de zalige piano-virtuositeit maar ook van de heerlijke basloops en de strakke percussie. Halverwege vertraagt het tempo en wordt meer dramatiek toegevoegd. Een instant favoriet! Aerobatology is met zijn iets meer dan negen minuten genialiteit en (piano-)virtuositeit een andere favoriet van ons. Hoe hier met melodie en ritme gespeeld wordt, is eigenlijk magisch te noemen.
FWM – Fractal Wrist Movement begint als een klassieke, rustige compositie, en krijgt dan na twee minuten een vreemd exotisch en funky ritme mee. En is bijgevolg uitermate dansbaar. Dat laatste kan zeker ook gezegd van Can’t Stop met zijn pompende bas en rock-attitude. Check zeker ook het bevreemdende Fluicidal en de mysterieuze afsluiter Nordic Laundry.
Onze favorieten op dit album van Too Noisy Fish zijn dan FUQ – Frequently Unanswered Questions, Aerobatology en FWM – Fractal Wrist Movement, maar eigenlijk is de hele plaat erg sterk. Wanneer je het als een geheel beluistert, werkt het nog het beste.
Met Furious Empathic Silence leveren Vandenberghe, Roseeuw en Verbruggen weer een fraai werkstuk af, een derde parel van Too Noisy Fish, de zoveelste als je projecten zoals onder meer Flat Earth Society, X-Legged Sally, Fukkeduk meerekent. Smaakt naar nog.
