Sinds 2015 maakt het Hasseltse viertal Tonsils muziek die ze naar eigen zeggen ‘jenga-pop’ noemen. Wij zijn altijd al zot geweest van de songs van Tom Vienne en co omdat deze zeer kleurrijk zijn. We horen in het Tonsils-geluid iets van de speelsheid van Devo, Talking Heads en Gruppo Sportivo maar ook heerlijke lo-fi slackerrock die in de lijn ligt van Pavement en Weezer. Deze nieuwe plaat hebben ze opgenomen met Bert Vliegen als producer, net zoals hun vorige 10” die op Fons Records uitgebracht werd.
Deze Nightmares is voor Tonsils hun eigeninnige visie op de huidige rare tijden waar kunstmatige intelligentie de grote wereldproblemen oplost en de grote vraag over leven en dood een passend antwoord geeft. Daarom doet de band dit op deze langspeler met 12 catchy pop songs met een hoek af en veel ironie en absurditeit.
Ook al klinkt de titel van deze plaat vrij donker, toch staan er op dit album alleen maar vrolijke zomerse nummers. Dit vijftal speelt met kleurrijke arrangementen (vooral bijzondere zotte synthlijnen) en zet daar dan nog zalig absurde teksten op die het allemaal nog interessanter maken.
Sinds Tonsils samen werkt met Bert Vliegen klinkt het bandgeluid veel voller en dat is toch wel een fijne vooruitgang. De vorige albums You Know What It Means en Tumbling klinken meer lo-fi tegenover deze nieuwe plaat. Maar wees gerust ze leveren nog steeds geen ‘over the top’ stadionrock-geluid af.
Tonsils heeft in elk geval weer een kwaliteitsplaat afgeleverd vol songs waar de afwisseling van af druipt. Alle nummers van deze plaat zijn eigenlijk singles die je in een perfecte wereld heel de dag door op jouw radio zou moeten horen.
